1116 III Anestezjologia specjalistyczna
Tabela 39.16 Wskazania do przetoczenia krwi w zależności od wieku i stężenia hemoglobiny (Kretz, 1997) | ||
Wiek |
Dolna wartość stężenia hemoglobiny (g/dl) | |
Wcześniaki |
1 tydzień |
12 |
2 tydzień |
11 | |
3 tydzień |
10 | |
4 tydzień |
9 | |
5 tydzień |
8 | |
Noworodki |
1 i 2 dzień życia |
13 |
3 dzień-2 tydzień |
11 | |
3 tydzień |
9 | |
4 tydzień |
9 | |
2 miesiąc |
7 | |
Niemowlęta |
2 miesiąc-1 rok życia |
6 |
Matę dzieci |
2-6 rok życia |
6 |
Dzieci szkolne |
7-16 rok życia |
6 |
Decyzja, czy ekstubować w głębokim znieczuleniu. czy też po powrocie świadomości, zależy od wielu okoliczności specyficznych dla rodzaju zabiegu. Ekstubacja przytomnego dziecka jest obligatoryjna w następujących przypadkach:
- po operacjach ze wskazań nagłych, szczególnie u pacjentów z pełnym żołądkiem,
- po trudnej intubacji,
- u wszystkich noworodków i małych dzieci,
- po niektórych zabiegach laryngologicznych.
Wprawdzie młody wiek nie jest przeciwwskazaniem do znieczulenia regionalnego, jednak różne techniki znieczulenia regionalnego do zabiegów operacyjnych u dzieci i małych dzieci nie należą do ulubionych i nie zalicza się ich do standardów postępowania w praktyce klinicznej. Najważniejsze przyczyny odstąpienia od znieczulenia miejscowego u dzieci to:
- brak zgody dziecka na bolesne ukłucie przy zachowanej świadomości,
- wymagana większa zręczność i doświadczenie w porównaniu z anestezją regionalną dorosłych,
- konieczny względnie duży nakład czasu,
- obawa przed powikłaniami.
Najważniejszą zaletą znieczulenia regionalnego, podnoszoną przez zwolenników, jest dobra analgezja śród- i pooperacyjna.
Wskazania. Zasadniczo u dzieci z wszystkich grup wiekowych, włączając wcześniaki i noworodki. można wykonać blokady nerwów, znieczulenia splotów, znieczulenie zewnątrzoponowe czy podpajęczynówkowe; dostępne są odpowiednie doniesienia na ten temat. Najmniej kontrowersji budzi znieczulenie splotu ramiennego z dojścia pachowego i znieczulenie krzyżowe, w mniejszym stopniu lędźwiowe znieczulenie zewnątrzoponowe. Do najważniejszych wskazań zalicza się:
- pilne zaopatrzenie urazów u dzieci z pełnym żołądkiem,
- odstąpienie od założenia rurki dotchawiczej przy podejrzeniu trudnej intubacji, np. na skutek deformacji w obrębie głowy i szyi,
- wczesna analgezja pooperacyjna po zabiegach w okolicy odbytu i wewnętrznych narządów płciowych.
Blokadę, zależnie od indywidualnych okoliczności, można wykonać u dziecka przytomnego lub znajdującego się pod wpływem sedacji - ale współpracującego, u dziecka w głębokiej sedacji z użyciem stymulatora nerwów obwodowych albo w znieczuleniu ogólnym. Podobnie jak u dorosłych, połączenie znieczulenia zewnątrzoponowe-go i ogólnego budzi kontrowersje, dotyczące sensu i spodziewanych korzyści.
Przeciwwskazania. Zasadnicze przeciwwskazania do znieczulenia regionalnego u dzieci są analogiczne jak u dorosłych:
- brak zgody dziecka,
- infekcja w miejscu ukłucia,
- zaburzenia krzepnięcia,
- schorzenia neurologiczne,
- zniekształcenia w obrębie kręgosłupa lędźwiowego,
- wstrząs.
W dziecięcej anestezji regionalnej stosuje się te same środki znieczulające miejscowo co u doro-