larsen1194

1194 III Anestezjologia specjalistyczna

►    Zazwyczaj nie ma wskazań do zastosowania podciśnienia kontrolowanego.

►    Najczęściej nie ma konieczności prowadzenia wentylacji mechanicznej w okresie pooperacyjnym.

Znieczulenie przy dostępie przezklinowym. Dostęp ten jest wybierany w przypadkach zabiegów usunięcia niezmienionej przysadki oraz guzów nie rozrastających się poza siodło; często korzysta się przy tym z mikroskopu operacyjnego.

Rurkę intubacyjną zakłada się przez usta.

^ Po wprowadzeniu do znieczulenia należy przede wszystkim wytamponować gardło, ponieważ śródoperacyjnie krew przedostaje się do nosa i gardła.

^ W przypadku planowego zastosowania podciśnienia kontrolowanego, konieczna jest kaniu-lizacja tętnicy promieniowej i założenie cewnika do żyły centralnej.

^ Do operacji pacjenta układa się na plecach z górną częścią ciała uniesioną pod kątem 10-15°.

^ W podtrzymaniu znieczulenia stosuje się technikę znieczulenia złożonego z wentylacją kontrolowaną.

^ Niektórzy anestezjolodzy korzystają z podciśnienia kontrolowanego w fazie dochodzenia operatora do przysadki mózgowej i w fazie śródsiodłowej zabiegu.

^ W przypadkach niezamierzonego otwarcia tętnicy szyjnej lub zatoki jamistej należy się liczyć ze znaczną utratą krwi.

^ W okresie pooperacyjnym, przez kilka dni utrzymuje się tamponadę przewodów nosowych, co zmusza do poświęcenia szczególnej uwagi problemowi drożności dróg oddechowych.

4.6.3 Leczenie pooperacyjne

Zazwyczaj nie ma potrzeby prowadzenia sztucznej wentylacji po zakończeniu zabiegu. Duże znaczenie ma prawidłowe leczenie substytucyjne hormonami kory nadnerczy. Uczucie osłabienia, tachy-kardia, spadek ciśnienia tętniczego i wzrost temperatury są zwykle sygnałem wskazującym na niedostateczną terapię uzupełniającą kortyko-steroidami. Powikłania:

-    nudności i wymioty z powodu spływającej krwi i wydzielin,

-    nadciśnienie tętnicze,

-    moczówka prosta,

-    wtórne krwawienie.

4.7 Badania neuroradiologiczne

Do najważniejszych badań neuroradiologicznych, wymagających obecności anestezjologa należą:

-    angiografia naczyń mózgowych,

-    tomografia komputerowa,

-    pneumoencefalografia lędźwiowa,

-    wentrykulografia.

U większości pacjentów badania te można wykonywać w znieczuleniu miejscowym i sedacji. W przypadku pacjentów niewspólpracujących i dzieci często jednak niezbędne jest znieczulenie ogólne, aby ruchy pacjenta nie wpłynęły na jakość zdjęć radiologicznych.

4.7.1 Angiografia naczyń mózgowych

W trakcie angiografii naczyń mózgowych wykonuje się jednoczasowo angiografię luku aorty, tętnic szyjnych i kręgowych, najczęściej za pomocą cewnika wprowadzonego przez tętnicę udową.

Znieczulenie ogólne. Można zastosować znieczulenie złożone ze zwiotczeniem mięśni albo znieczulenie wziewne, jeśli nie ma obrzęku mózgu ani wewnątrzczaszkowych procesów rozrostowych; w każdym przypadku z intubacją dotcha-wiczą. Do bardzo długich zabiegów (projekcja 4-naczyniowa), korzystniejsze jest znieczulenie ogólne złożone.

Podczas angiografii poleca się zazwyczaj prowadzenie kontrolowanej hiperwentylacji, ponieważ dzięki zwężeniu naczyń mózgowych wydłuża się czas transferu środka kontrastującego i możliwe jest wykonanie większej liczby zdjęć radiologicznych. Podczas podawania środka kontrastującego mogą wystąpić różne reakcje krążeniowe:

-    nadciśnienie lub spadek ciśnienia tętniczego przy angiografii tętnic szyjnych,

-    nadciśnienie tętnicze, tachykardia lub zaburzenia rytmu serca podczas angiografii tętnic kręgowych.

Powikłania angiografii. Po angiografii szyjnej może wystąpić masywny krwiak uciskający drogi oddechowe, jeśli zaniecha się ucisku na miejsce wkłucia po usunięciu kaniuli lub będzie on zbyt krótki.