larsen1414

larsen1414



1414 III Anestezjologia specjalistyczna

Przy zabiegach bolesnych substancje te są niewystarczające i muszą być uzupełnione analgetykami, np.:

-    fentanylem w bolusie ok. 0,5-1 |ig/kg i.v.;

-    ketaminą: 0,25-0,5 mg/kg i.v. lub 1,5- 4 mg/kg i.m.

Barbiturany nie powinny natomiast być stosowane do sedacji u dzieci. Należy unikać dużych dawek midazolamu i propofolu, gdyż utracie świadomości często towarzyszy wówczas niedrożność górnych dróg oddechowych. Fentanyl może prowadzić do niebezpiecznego bezdechu, w związku z tym należy mieć do dyspozycji antagonistę - nalokson. Bezdechy mogą także wystąpić po dużych dawkach ke-taminy, jednak obserwowane były już po dawkach 4 mg/kg. Jeżeli u dziecka z pełnym żołądkiem konieczna jest głębsza sedacja, wówczas ze względu na zwiększone ryzyko zachłyśnięcia należy wykonać znieczulenie z intubację dotchawiczą.

W związku z tymi niebezpieczeństwami, opisane metody sedacji u dzieci z urazami mogą być przeprowadzane tylko przez anestezjologa.

Znieczulenie regionalne do małych zabiegów

Jeżeli dziecko dotknięte urazem współpracuje i jest stabilne hemodynamicznie, wówczas wiele zabiegów można przeprowadzić u niego w znieczuleniu regionalnym, w razie potrzeby uzupełnionym seda-cją lub znieczuleniem ogólnym. Najważniejszą korzyścią jest dobra analgezja pooperacyjna i -w przypadku połączenia ze znieczuleniem ogólnym

-    bezbólowe budzenie się dziecka. Wskazanie do znieczulenia miejscowego zależy od szczególnych okoliczności oraz od życzeń dziecka, rodziców i operatora. Możliwymi wskazaniami są:

-    życzenie dziecka i rodziców,

-    pełny żołądek,

-    astma oskrzelowa, zwłóknienie torbielowate,

-    predyspozycja do hipertermii złośliwej. Przeciwwskazania są takie same jak u dorosłych; brak zgody rodziców jest absolutnym przeciwwskazaniem.

W zależności od wieku i współpracy dziecka blokada przeprowadzana jest u dziecka przytomnego, w płytkiej sedacji lub w znieczuleniu ogólnym.

Blokady nerwowe kończyny górnej

Blokada splotu ramiennego z dostępu między mięśniami pochyłymi. Metoda ta wskazana jest przy zabiegach w obrębie barków i ramienia. Do najczęstszych objawów niepożądanych należy blokada n. przeponowego i n. krtaniowego wstecznego. Dlatego też blokada ta nie powinna być stosowana do zabiegów w obrębie przedramienia, nadgarstka lub ręki.

Blokada splotu ramiennego z dostępu pachowego. Blokada ta jest prosta do przeprowadzenia także u małych dzieci i nadaje się do operacji w obrębie przedramienia i ręki. Obok pojedynczego wstrzyknięcia środka znieczulającego miejscowo możliwe jest także znieczulenie ciągłe przez cewnik założony do splotu. Do wystarczającej blokady splotu z dostępu pachowego niezbędne jest podanie np. 0,5 ml/kg 0,25% bupiwakainy lub 0,7 ml/kg 1% mepiwakainy. Do blokady ciągłej, po bolusie 0,5 ml/kg bupiwakainy można prowadzić wlew 0,15 ml/kg/godz. bupiwakainy 0,125%.

Odcinkowe znieczulenie dożylne (blok Biera).

Metoda ta może znaleźć zastosowanie przy urazach dystalnych części kończyny górnej łącznie z nastawianiem złamań. Technika jest taka sama jak u dorosłych. Niezbędna objętość środka znieczulającego miejscowo zależy od wieku:

-    1-4 rok życia: 10-15 ml;

-    5-7 rok życia: 15-20 ml;

-    8-12 rok życia: 20-30 ml.

Blokady nerwów międzyżebrowych

Blokada ta ma małe zastosowanie, mimo że zasadniczo można ją przeprowadzić u dzieci, np. celem leczenia bólu po urazie klatki piersiowej. Podczas punkcji trzeba zachować ostrożność: kaniula nie może znaleźć się głębiej niż 1-2 mm od żebra. W ten sposób można zapobiec uszkodzeniu opłucnej. Punkcja nie może być także wykonana przyśrodkowo od kąta żebrowego, gdyż w tym obszarze nie występują mięśnie międzyżebrowe. Podczas blokady nie można przekroczyć całkowitej dawki 3 mg/kg bupiwakainy (stężenie 0,25-0,5%) z powodu wzmożonej resorpcji środka u małych dzieci.

Blokady nerwowe kończyny dolnej

Celem pełnego znieczulenia kończyny dolnej konieczne jest zablokowanie nerwu kulszowego i nerwu udowego; technika ta jest rzadko stosowna.

Blokada nerwu udowego. Nerw ten (L2-L4) zaopatruje ruchowo m. czworoglowy uda i czucio-


Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
larsen1016 1016 III Anestezjologia specjalistyczna nowej. Najrzadziej do jednostronnego znieczulenia
larsen1110 1110 III Anestezjologia specjalistyczna przedszkolnych intubację można przeprowadzić przy
larsen1254 1254 III Anestezjologia specjalistyczna krwawieniem, przed zabiegiem należy przygotować k
larsen1284 1284 III Anestezjologia specjalistyczna zabiegi kardiochirurgiczne. Obszar zwężenia tętni
larsen1366 1366 III Anestezjologia specjalistyczna Tabela 50.1 Wybrane zabiegi ginekologiczne Przezp
larsen1398 1398 III Anestezjologia specjalistyczna Uraz dróg oddechowych należy podejrzewać przy cię
larsen1226 1226 III Anestezjologia specjalistyczna oka. Oko operowane jest zabezpieczone metalową pł
larsen0984 984 III Anestezjologia specjalistyczna 984 III Anestezjologia specjalistyczna 7.3.9
larsen0986 986 III Anestezjologia specjalistyczna Wartos ci gazometryczne u ciężarnych: -  &nbs
larsen0988 988 III Anestezjologia specjalistyczna Objętość osocza i komórkowa część składowa krwi ni
larsen0992 992 III Anestezjologia specjalistyczna „Stężenie analgetyczjne" halotanu, enfluranu,
larsen0994 994 III Anestezjologia specjalistyczna żający życiu obrzęk płuc, nawet w ostatnim trymest
larsen0996 996 III Anestezjologia specjalistyczna zależy od tego, czy środek jest iipofilny i niezjo
larsen0998 998 III Anestezjologia specjalistyczna 998 III Anestezjologia specjalistyczna ż. główna g
larsen1000 1000 III Anestezjologia specjalistyczna Ten zespół prawdopodobnie występuje tylko wtedy,
larsen1002 1002 III Anestezjologia specjalistyczna Tabela 37.3 Iloraz stężeń amidowych środków
larsen1004 1004 III Anestezjologia specjalistyczna ■ Prawidłowa wartość częstości akcji serca płodu
larsen1006 1006 III Anestezjologia specjalistyczna Ryc. 37.4. Drogi przewodzenia bólu porodowego. W
larsen1010 1010 III Anestezjologia specjalistyczna Znieczulenia zewnątrzoponowe w położnictwie. Syst

więcej podobnych podstron