M Feld TBM290

290

8. Projektowanie procesu technologicznego części klasy wał

Obróbka bardzo dokładna zewnętrznych powierzchni walcowych

Coraz częściej w konstrukcjach części maszyn spotyka się żądania konstruktorów, ażeby niektóre powierzchnie miały, oprócz dużej dokładności, chropowatość powierzchni R_a = 0,16-^0,01 |im. Są to chropowatości bardzo małe, niemożliwe do uzyskania w normalnej obróbce wykańczającej. Tego typu wymagania można osiągnąć metodą obróbki bardzo dokładnej. Do najczęściej stosowanych sposobów bardzo dokładnej obróbki zewnętrznych powierzchni walcowych należą:

a)    obróbki wiórowe - toczenie bardzo dokładne;

b)    obróbki ścierne:

-    dogładzanie oscylacyjne,

-    docieranie,

-    szlifowanie bardzo dokładne;

c)    obróbki plastyczne - nagniatanie.

Obróbki wiórowe. Do obróbek tych należy przede wszystkim toczenie bardzo dokładne. W celu uzyskania zadowalających wyników (R_a = 0,32 -s- 0,04 pm) jest wymagana dokładna obrabiarka, charakteryzująca się dużą sztywnością i dużymi prędkościami obrotowymi oraz narzędzia odporne na ścieranie. Jest to z reguły obrabiarka specjalna, nie przypominająca swoją budową tokarki uniwersalnej (rys. 8.47). Łoże i prowadnice tej tokarki są granitowe, aby zmniejszyć wpływ oddziaływań cieplnych.

RYS. 8.47. Tokarka specjalna do toczenia bardzo dokładnego zainstalowana w Instytucie Obrabiarek i Technik Wytwarzania w Berlinie