M Feld TBM508

508

11. Projektowanie procesu technologicznego części klasy korpus

RYS. 11.42. Wytaczanie otworu nożami osadzonymi w głowicy wytaczarskiej

W technologii części klasy korpus obróbkę głównych otworów należy starać się wykonać w jednym zamocowaniu i jednej pozycji. Jest to możliwe tylko wówczas, gdy otwory leżą w jednej płaszczyźnie i są tak zaprojektowane, że można je wytaczać z jednej strony.

W korpusach mniejszych, obrabianych na wiertarko-frezarkach stołowych, istnieje możliwość obróbki otworów o osiach równoległych lub prostopadłych - w jednym zamocowaniu, ale w kilku pozycjach. Zmiany pozycji uzyskuje się przez obrót stołu podziałowego o odpowiedni kąt. Dokładność równoległości lub prostopadłości osi otworów wytaczanych wg tak zaprojektowanej technologii zależy od dokładności obrotu stołu.

Otwory w korpusach dużych obrabia się na wiertarko-frezarkach płytowych w jednym zamocowaniu lub stosuje się zmianę zamocowania. Dokładność wzajemnego położenia osi jest zależna od dokładności położenia korpusu przy kolejnych zamocowaniach.

RYS. 11.43. Jednoczesna obróbka otworów leżących wzdłuż jednej osi

Wytaczanie otworów dokładnych wykonuje się, stosując kolejno obróbkę zgrubną, kształtującą i wykańczającą. Obróbka wykańczająca może odbywać się przez wytaczanie nożem, a w przypadku otworów o mniejszych średnicach - przez rozwier-canie. Otwory współosiowe obrabia się jednocześnie (rys. 11.43), jeżeli umożliwia to ich ukształtowanie, lub kolejno (rys. 11.44), w przypadku otworów o jednakowej średnicy. Po zakończeniu obróbki wzdłuż jednej osi przestawia się wrzeciono na oś następną.