240 IV Rówruitua różniczkowe zwyczajni-
240 IV Rówruitua różniczkowe zwyczajni-
(I)
PRZYKŁAD 2.9. Rozwiążemy równanie dy 2y-x dx ~ x *
przy warunku początkowym y( -1) = 2.
Jest to równanie jednorodne wzglądem x i y. gdyż może być zapisane w postaci
dx x
Stosujemy podstawienie y= tx. Wówczas
dx dx
l*o podstawieniu do równania (1) otrzymujemy
t + x~ = 2t-l, dx
dt
czyli
(2)
dt _ t -1
d.\ x
Równanie (2) jest równaniem o zmiennych rozdzielonych. Funkcja t = l dla xe(-ao,0) oraz dla x€(0,+«) jest rozwiązaniem tego równ Zakładamy, że t * 1 i szukamy pozostałych rozwiązań:
f dt rdx
Jt-l J x ’
ln|t-l|=ln|x|+lnĆ. Ć>0.
|t-l[=Clxk C> 0.
Dołączając do ostatniego wzoru rozwiązanie szczególne t = I, wszystkie rozw iązania równania (2) zapisujemy jednym wzorem
t=l + Cx, CeR. x*0.
Wzór ten określa rozwiązanie ogólne równania (2). Ponieważ y = tx. więc rozwiązanie ogólne równaniu (I) ma postać
(3) y = d + Cx)x,
gdzie C oznacza dowolną stałą, xe(-oo,0) lub x €(0.+®) Pozostaje znalezienie rozwiązania szczególnego, które spełnia warunek y(—1) — -
2 Równotue oimicnnwh rozdzielonych. Równunie jednorodne_24 1
poławiając x = -l i y=2 w (3) otrzymujemy C = 3. Zatem szukane ^Tu/łazanie szczególne jest określone wzorem
(4) y = (l + 3x)x, x < 0.
Zauważmy jeszcze, ze z twierdzenia 1.2 (C'auchy*ego) wynika, że pr/ez każdy punkt półpłaszczyzn
D( = l(x.y)eK:: x<0). D3 = |(x.y)eR:: x>0| przechodzi dokładnie jedna krzywa całkowa równania (I).
Czytelnikowi pozostawiamy naszkicowanie kilku krzywych całkowych równania (2) i (I), a także krzywej określonej wzorem (4). ■
PRZYKŁAD 2.10. Rozw iążemy równanie
, dy= 4y(x^y;2
1 } X(3yj+2x2)
Równanie to rozważamy w dwóch półplaszczyznach
D, = |(x,y)eR; x<0|, DJ = l(x.y)eR3: x>0|.
przy czym z twierdzenia 1.2 (Cauch/ego) wynika, że przez każdy punkt tych obszarów przechodzi dokładnie jedna krzywa całkow a.
Równanie (1) można zapisać w postaci
dy
dx
3(^+2
wiąc jest to równanie jednorodne względem x i y. Stosując podstawienie y - *x sprowadzamy równanie (1) do równania o zmiennych rozdzielonych:
(2) dt _ t"1 + 2t
dx ~ x(3t2 +2)
z nową niewiadomą funkcją t = t(x).
Funkcja t = 0 dla x €(-*>,0) oraz x €(U.-k») jest rozwiązaniem szczególnym równania (2). Zakładając następnie, że t*U rozdzielamy zmienne i całkujemy:
dx
(3tJ + 2)dt