psychologia religii6

78

i innymi preparatami halucynogennymi, a ponadto miałem dostęp do nagrań z ponad 1300 sesji, przeprowadzonych przez wielu moich kolegów w Europie i Stanach Zjednoczonych* Większość osób poddanych eksperymentom stanowili pacjenci z różnymi zaburzeniami emocjonalnymi, takimi jak różnorodno psychonerwice, schorzenia peychosomatyczne, ograniczone zaburzenia z pogranicza psychozy i nerwicy oraz różne formy schizofrenii, dewiacje seksualne, alkoholizm i narkomania* Drugą, obszerną kategorię tych osób stanowili "normalni woluntariusze" - psychiatrzy, psycholodzy, studenci i pielęgniarki psychiatryczne, którzy prosili

0    objęcie ich ekspeiymentem, spodziewając się podniesienia swych kompetencji zawodowych; malarze, rzeźbiarze i muzycy, poszukujący inspiracji artystycznych; filozofowie i naukowcy reprezentujący różne dyscypliny, zainteresowani "wglądem", jaki dają doświadczenia psychodeliczne; wreszcie duchowni i teolodzy, zainteresowani mistycznymi i religijnymi aspektami tego doświadczenia* Niewielką częśc uczestników tych sesji stanowili pacjenci w stanach terminalnych, bezpośrednio zagrożeni śmiercią*

W pierwszych latach moich badań nad 1SD, gdy pracowałem w Pradze, większość pacjentów otrzymywała wielokrotnie, średnie dawki LSD /100 -- 250 gamm/, w ramach analitycznie zorientowanej psychoterapii /tzw* podejście psycholityczne/. Poczynając od roku 1967, kiedy to przeniosłem się do Stanów Zjednoczonych, stosuję duże dawki LSD /300 - 500 gamm/, w specjalnej scenerii, mając na celu wywołanie doznań natury religijnej /podejście psychodeliczne/* W terapii psycholitycznej stosuje się niskie lub średnie dawki LSD, bądź innych środków psycho-dysleptycznych, przy czym liczba sesji waha się od 10 do 100* W teorii

1    praktyce podejście to jest w istocie rozszerzeniem i intensyfikacją psychoterapii zorientowanej psychoanalitycznie* Zastosowanie LSD powoduje znaczące wzmocnienie wszystkich efektywnych mechanizmów terapeutycznych, jakie mają miejsce w konwencjonalnej psychoterapii, takich jak: ponowne przeżycie i integracja wypartych wydarzeń traumatycznych z dzieciństwa, doświadczenia pozwalające na skorygowanie dawnych przeżyć emocjonalnych, odreagowanie, katharsis-, emocjonalny i intelektualny wgląd we własne problemy i analizy przeniesień. Specyfika reakcji na intoksykację LSD powoduje jednak zasadniczą modyfikację konwencjonalnej techniki psychoterapeutycznej* Konieczne jest odrzucenie klasycznej sytuacji analitycznej, w której od pacjenta wyciągniętego na leżance oczekuje się wolnych skojarzeń, podczas gdy nie integrujący i nie kierujący nimi analityk siedzi poza zasięgien jego wzroku, proponując od czasu do czasu interpretację wypowiedzi pacjenta* W terapii psycho-lityoznej z zastosowaniem LSD, pozycja leżąca jest zalecana i prefero-