■Część czwarta KLINICZNE ASPEKTY RELIGIJNOŚCI
W S T J P
W moim przekonaniu kliniczna analiza zjawiska religijności obejmuje w sposób nierozłączny dwa jego aspekty: terapeutyczną funkcję religii oraz patopsycho logiczne aspekty religijności.
Rozważania nad terapeutyczną funkcją religii koncentzują się wokół kilku zagadnień. Są to:
- terapeutyczny wpływ przynależności do grupy wyznaniowej jako sposób zaspokojenia potrzeby afiliacji i przezwyciężenia uczucia samotności;
- terapeutyczna funkcja doktryny religijnej jako ułatwiającej proces kształtowania się eamookreślenia jednostki, zaspokajającej potrzebę sensu życia i potrzebę bezpieczeństwa, ułatwiającej przezwyciężanie lęków egzystencjalnych;
- terapeutyczny wpływ praktyk religijnych, w szczególności medytacji religijnej x sakramentów;
- problem poradnictwa psychologicznego i psychiatrycznego prowadzonego w ramach poszczególnych wyznań dla osób przeżywających trudności emocjonalne lub adaptacyjne, .ze szczególnym uwzględnieniem poradnictwa rodzinnego i małżeńskiego; a wreszcie
- oddziaływania osób duchownych na ludzi znajdujących się w szczególnie trudnych sytuacjach życiowych /chorych z niepomyślną diagnozą, starców, rodziny osób zmarłych, itp,/,
W takim nurcie rozważań mieści się praca Ankera Hilsena, norweskiego psychologa religii i teologa uprawiającego psychoterapię religijną* Zaczerpnięty z niej rozdział jest poświęcony rozważaniom nad możliwościami współpracy między uprawiającymi psychoterapię duchownymi a robiącymi to samo psychiatrami. Autor wskazuje sposoby przezwyciężenia wzajemnych antagonizmów po to, by pomoc niesiona choremu człowiekowi przez obie strony była bardziej skuteczna.
Owe Wikstróm, szwedzki psycholog kliniczny należy do szkoły psychologii religii, Hjalmara Sundena, Celem artykułu zamieszczonego w skrypcie jest zapoznanie psychologów religii z podejściem jakie wobec relacji religia - zdrowie psychiczne prezentuje psychiatria. Czy religia jest traktowana jako czynnik stabilizujący, czy też psychiatrzy są