353
§ 3. Pochodne i różniczki funkcji wielu zmiennych
Widzieliśmy, że równość tę spełnia dowolna funkcja jednorodna stopnia m mająca pochodne cząstkowe ciągłe. Wykażemy teraz, że i na odwrót — każda funkcja, która jest ciągła wraz ze swoimi pochodnymi cząstkowymi i spełnia równość Eulera (20), musi być funkcją jednorodną stopnia m.
Rzeczywiście, niech f{x,y,z) będzie taką funkcją. Ustalmy w dowolny sposób wartości x0, y0, z0 i rozpatrzmy funkcję zmiennej t (przy Z > 0):
f(tx0,ty0,tz0)
Jest ona określona i ciągła dla wszystkich t>0. Obliczając jej pochodną <p'{t) według reguły różniczkowania ułamka, otrzymamy także ułamek, którego licznik równa się
[fx(txo, ty0, tz0)x0 +fy(tx0, ty0, tz0)y0 +fź(txQ, ty0, tz0) z0] 1 - mf(tx0, ty0, tz0).
Zastąpmy we wzorze Eulera (20) x, y, z przez tx0, ty0, tz0. Widzimy wówczas, że licznik ten jest równy 0, a więc ę'(t)=0 i <p(r) = c=const (dla z>0). Aby wyznaczyć stałą c, przyjmijmy /= 1 w równości określającej ę[t). Otrzymamy
c=f(x0, y0, z o).
A więc
<Pi 0 =
f(tx o, ty o, tz0) tm ~
=f(xo, y0, z0)
f(tx o, ty 0, tz0) = tmf(x0, y o, z0),
cbdo.
Można powiedzieć, że wzór Eulera w takim samym stopniu charakteryzuje funkcję jednorodną stopnia m, co i podstawowa równość (19).
189. Pochodne wyższych rzędów. Jeśli funkcja u=f(x, y, z) (!) ma w pewnym obszarze otwartym 2 pochodną cząstkową względem jednej ze zmiennych, to pochodna ta, będąc sama funkcją zmiennych x, y, z, może mieć z kolei w pewnym punkcie (x0,y0, z0) pochodne cząstkowe względem tej samej lub dowolnej innej zmiennej. Dla funkcji wyjściowej u=f{x, y,z) te ostatnie pochodne są pochodnymi cząstkowymi drugiego rzędu (lub drugimi pochodnymi cząstkowymi).
Jeśli pierwsza pochodna była obliczona na przykład względem x, to jej pochodne względem x, y, z będziemy oznaczali w następujący sposób:
_ v2f(x0, >’q, z0) d2u _ d2f(x0,y0, z0) d2u _ a2f(x0, y0, z0) dx2 dx2 ’ dxdy dxdy ’ dxd z 8x8z 1
23 G. M. Fichtenholz
Ograniczamy się tu dla uproszczenia wzorów do funkcji trzech zmiennych.