ani Z*, aniZgl (2) z Zh nie wynika ani Z,, ani Z3, (3) z Z, ny. nika Z,, a nie wynika ZĄ. (4) z Z* wynika negacja Zt. lecz z negacji Z* nie wynika Z„ (Z* wyklucza się więc z Zp. lecz nic jen sprzeczne z Z*).
11.2 Ustalimy związki zachodzące między zdaniami reprezentowanymi przez schematy podane w parach (e) i (f). Niech Z, będzie dowolnym zdaniem reprezentowanym przez schemat V xlP(x)~* C(x)], a Z2 — odpowiednim zdaniem reprezentowanym przez ~ \/ xP(x). Łatwo znajdujemy kontrprzyklad dla przypuszczania, żc Zt wynika logicznie z Z,. Hipoteza, żc z Z, wynika negacja Z2. okazuje się również błędna (podstaw np. za P(x) — .v jest nieomylny, za Q(x) — x jest wszechwiedzący). Dowodzimy natomiast, żc Zx wynika z Zt, korzystając kolejno z praw:
~ V xP(x)- A x~P(x),
Ax~P(x)-> /\ĄP(x)-*Q(x)],
A *!*(*)- Q{x)]- V x[P(x)->Q(x)].
Niech teraz Z, będzie dowolnym zdaniem reprezentowanym przez schemat V x(/>(x) a Q(x)], a Z2 — odpowiednim zdaniem reprezentowanym przez ~ \/ xP(x). Znane prawo:
gwarantuje, żc z Z, wynika negacja Z2, Z, wyklucza się więc z Z2; nie jest jednak sprzeczne z Z2, bowiem schemat:
~ V Qix)]-*~ V xP(x) jest oczywiście nictautologiczny.
11.3 Podamy przykładowe zdanie reprezentowane przez ostatnie dwa schematy:
(g) Każda liczba jest kwadratem tylko jednej liczby dodatniej.
(h) Każdy człowiek jest krewnym co najmniej dwu dorosłych osób.
II.5 Interpretując spójnik ..bądź. bądź" jako „co najmniej...", „co najwyżej..." i „dokładnie jedno z dwojga..." otrzymujemy kolejno następujące schematy :
Dła Z,:
(» ~ A*A•>'[*(*.y)-«(>'.*)1 V Ąxiv>*(*.>■)-*
- V >*(y, *)].
(3) A * A >[*(*. >)-*^(y. V)] - A *1V y*(*. y)-»
Dla Z3: <n~A*lV >■*(*• y)-* V >*iv. x))vA*A yw*. >■)-*
(2) A *1V y*(*. .V) - v >*(r. *>lv~ A*A y>-
(30 A*IV y*(*. y)- V y*(y. *)1= A * A yW*.>•)-.
Korzystając z prostych praw kwantyfikatorowych łatwo wykazać, że (1) (a więc także (2')) jest tautologią. Zatem Z, jest logicznie prawdziwe przy pierwszej, u Z2 przy drugiej z rozważanych interpretacji spójnika „bądź..., hądź".
11.6 Zdanie typu „Tylko niektóre A są B" bywa dwojako rozumiane:
(a) Istnieją A będące B, lecz istnieją też A nic będące B.
(b) Istnieją A będące B i nie ma B nie będących A. Interpretacji (a) odpowiada schemat:
167