kpiup0067

1.9, Technologiczność konstrukcji elementów prasowanych

51

Rys. 1.41

Ukształtowanie wypraski ze względu na trwałość narzędzia: a) źle — otwór kwadratowy styczny do walcowego, b) dobrze — otwór kwadratowy z dnem płaskim

Rys. 1.42

Kształtowanie wypraski ze względu na trwałość narzędzia:

1 — wypraska, 2 — stempel górny:

a)    zakończony ostro — źle

b)    zakończony płasko — dobrze,

3 — matryca, 4 — stempel dolny:

a)    zakończony ostro — źle,

b)    zakończony płasko — dobrze,

5 — rdzeń

a)

b)

Ti

Rys. 1.43

Kształtowanie wypraski ze względu na trwałość i koszt narzędzia: a) źle — zewnętrzne naroże 1 zaokrąglone, wewnętrzne 2 ostre, b) dobrze — zewnętrzne naroże 1 ostre, wewnętrzne 2 zaokrąglone

walcowy niż stożkowy. Przy kształtach wewnętrznych (rys. 1.44) zbieżność w kierunku otwierania formy jest korzystna (około 1°) i powinna być większa w górnej, a mniejsza w dolnej części formy. Żebra wzmacniające oraz żebra do przedłużenia drogi wyładowań powierzchniowych powinny być zbieżne i zaokrąglone (rys. 1.44).

Odsądzenia wewnętrzne i zewnętrzne powinny być w miarę możności projektowane jako kołnierze jednostronne, a jeśli ze względu na ich działanie jest to niemożliwe, powinny

Rys. 1.45. Kształtowanie wypraski:

a)    źle — kołnierz daleko od czoła,

b)    dobrze — kołnierz u czoła

Rys. 1.44. Kształtowanie wypraski ze względu na łatwość jej wyjęcia z formy: grubość ścianki górnej {w odsuwanej części formy) jest większa od grubości ścianki dolnej b > a; zbieżność ścianek wewnętrznych a_g > a_d (g — góra, d — dół formy), zbieżność żeber dla Ai < 50 mm — s -s-1 mm, dla h > 50 mm — s = 2 mm