90 Pisma świętego Patryka, biskupa
rumienię się przed Jego obliczem, ponieważ nie kłamię. Od młodości bowiem, kiedy Go poznałem, miłość Boga i bojaźń przed Nim wzrastały we mnie i aż dotąd, dzięki łasce Bożej zachowałem wiarę1.
45 Niech się ze mnie wyśmiewa i niech mi ubliża, kto tylko chce, ja jednak milczeć nie będę i nie będę skrywał znaków i cudów2 3, jakie mi okazał Pan przed wieloma laty, zanim nastąpiły, albowiem On zna wszystko przed wiecznymi czasamiU2.
46 Stąd zaś powinienem bez przerwy dziękować Bogu, który często i nie w jednym miejscu przebaczał mojej głupocie i mojemu niedbalstwu, że nie bardzo gniewał się na mnie, który byłem Mu dany jako pomocnik, a ja od razu nie odpowiadałem na to, co mi pokazano i jak poddawał mi Duch4 i ulitował się nade mną Pan tysiąc tysięcy razy5, ponieważ widział we mnie, że byłem gotowy, lecz w tej sytuacji nie wiedziałem, co mam robić w okolicznościach, w jakich się znalazłem, ponieważ wielu powstrzymywało mnie od tej misji. A także oni sami między sobą za moimi plecami opowiadali i mówili: „Dlaczego on naraża się na niebezpieczeństwo i idzie między wrogów, którzy Boga nie znają?” - nie z powodu złośliwości, lecz nie rozumieli - ja to sam zaświadczam - z powodu mojego prostactwa, i nie szybko rozpoznałem łaskę, która wtedy była we mnie; teraz jest mi wiadome, co przedtem powinienem wiedzieć.
47 Więc teraz prosto wyjaśniłem braciom i towarzyszom w służbie, którzy mnie uwierzyli, z powodu tego, co już zapowiedziałem i teraz zapowiadam115 do utwierdzenia i umacniania waszej wiary. Obyście jak i my naśladowali rzeczy większe, a czynili potężniejsze! To będzie chluba moja, ponieważ mądry syn jest radością ojca6.
48 Tak wy, jak i Bóg wiecie już, jakim bytem żyjąc wśród was7 od młodości mojej, w wierności wobec prawdy i w prostocie serca. Także tym ludom, między którymi mieszkam, okazałem i będę okazywał wierność. Bóg wie, że nikogo z nich nie skrzywdziłem8 9 ani nawet nie zamyślam, z powodu Boga i Jego Kościoła, obawiając się, abym nie wzniecił prześladowania przeciw nim i przeciw nam wszystkim i aby przeze mnie nie bluźnio-no Imieniu Pana; ponieważ napisane zostało: Biada człowiekowi, przez którego błuźni się Imieniu Panallf>.
49 Chociaż bowiem nie byłem biegły we wszystkich rzeczach10, to jednak usiłowałem strzec siebie, a także moich braci chrześcijan, dziewic Chrystusa i pobożnych kobiet, które mi dobrowolnie dawały dary, a nawet na ołtarz11 rzucały część swoich ozdób. Gdy zaś im to oddawałem oburzały się na mnie i pytały, czemu to czyniłem, lecz ja z powodu nadziei na wieczność zachowywałem się we wszystkich sprawach
Por. 2 Tm 4,7.
Dn 6,28.
2 Tm 1,9.
Por. J 14,26.
Por. Wj 20,6.
2 Kor 13,2.
116 Prz 10,1; por. Prz 17,6.
Por. Dz 20,18.
Por. 2 Kor 7,2.
Mt 18,7; por. Rz 2,24.
Por. 2 Kor 11,6.
W dziele Patryka jest to jedyna aluzja do Eucharystii.