94 PISMA ŚWIĘTEGO PATRYKA, BISKUPA
pewniej, że bardziej przystoi mi ubóstwo i klęski niż bogactwo i rozkosze. Lecz i Chrystus dla nas stal się ubogim13\ Ja zaś biedny i nieszczęśliwy, chociaż będę pragnął bogactw, już ich nie mam i nie osądzam siebie samego1 2, ponieważ codziennie obawiam się albo zabójstwa, albo zasadzki, albo powrotu do niewoli czy jeszcze jakiejś innej niespodzianki. Lecz żadnej z tych rzeczy się nie lękam136 z powodu obietnic niebios, ponieważ rzuciłem samego siebie w ręce Boga wszechmogącego, który wszędzie panuje, jak mówi prorok: Zrzuć swoją troskę na Boga, a On cię podtrzyma131.
V. ZAKOŃCZENIE
56 Oto ja teraz oddaję swoją duszę najwierniejszemu Bogu3, dla którego sprawuję to zadanie4 5 6, pomimo mojej małości, ponieważ nie ma względu na osobę i wybrał mnie do tej posługi, bym był Jednym z Jego najmniejszych sług”7 8 9.
57 Cóż oddam Mu za wszystko, co mnie dał?m. Co powiem albo co obiecam Panu mojemu, ponieważ niczego nie mam, czegoby mi On sam nie dał. Lecz badacz serc i nerek142 wie, jak bardzo pragnę, może nawet za bardzo pragnę i gotów byłem, aby mi dano pić Jego kielich10, tak jak On udzielił innym kochającym Go.
58 Dlatego niech Bóg mój nigdy nie dopuści, abym miał kiedykolwiek utracić jego lud, który On pozyskał na samych krańcach ziemi11. Błagam Boga, żeby dał mi wytrwanie i aby raczył uczynić ze mnie wiernego świadka aż do końca mego życia poświęconego Bogu.
59 Jeżeli kiedyś uczyniłem coś dobrego z powodu mojego Boga, którego kocham, proszę Go, aby dał mi z innymi nowo nawróconymi i niewolnikami wylać mą krew za Jego imię, nawet choćbym miał być pozbawiony pogrzebu albo trup mój nędznie był rozdarty na poszczególne członki i rzucony psom i dzikim zwierzętom, albo by ptaki niebieskie dziobały go12. Najpewniej sądzę, gdyby mi się to zdarzyło, to zyskałbym duszę z ciałem swoim, ponieważ bez wątpienia powstaniemy w owym dniu w jasności słońca, to jest w chwale Jezusa Chrystusa, naszego Odkupiciela, jako synowie Boga żywego i współdziedzice Chrystusa13 14 a w przyszłości podobni do Jego obrazu; ponieważ będziemy rządzić z Nim samym, przez Niego i w Nim samym141.
60 Albowiem to słońce, które widzimy, na rozkaz Jego samego codziennie dla nas wschodzi, lecz nigdy nie będzie rządziło ani nie pozostanie (na zawsze) jego blask, lecz ci wszyscy, którzy mu cześć oddają, za
2 Kor 8,9.
1 Kor 4,3.
Por. Dz 20,24.
Ps 55,23.
1 P 4,19.
Ef 6,20.
Por. 1 Kor 15,9.
Ps 115,12.
Ps 7,10.
Mt 20,22.
Por. Iz 43,21.
Łk 8,5.
Rz 8,17.
Rz 11,36.