I
* 20
ię stróżem widnokręgu, nierozdzielny zem Anubisa. JNiebezpieczne plaży
m towar zy-
ozmaitych częściach ziemie no zasiewacli
owady stawał
owad
taki niszcząc owe dobroczyńcami kraiu.
rze
cec
zwierz
swię-
ch. Nie wiemy jaką rolę mogły odgrywać w spra
będące w po-Oxvrinchus, Phagr j^1), jedynie przyczyna al-legoryczna w tej mierze nam się nasuwa. Wszakże ta allegorya której zasłony przedrzeć nie możemy, okazuje nam trzy te symbole pochodzące już z czasów względnie biorąc późniejszych, ponieważ odnoszą się one do mytu Ozyrysa.
„Oprócz tych zwierząt czczonych przez wszystkich Ęgipcyan, tworzących w teologii symbole boskie, poświęcane z osobna pewnym bóstwom, były jeszcze inne odbierające cześć w kilku miejscowościach, z powodu że w tych bezpośrednio i wyłącznie otrzymywano z nich użytki. Do takich należał Ichneumon, który niszcząc jaja krokodylów, przeszkadzał zbytecznemu rozmnażaniu się tego straszliwego płaza, rozrodzonego obficie w obwodzie zwłaszcza harakleotycznym. Ichneu-
wie powszechne szanowaniu całe
obra
*) J. Henry mówi zresztą, o czwartej rybie świętej Joel, której niezliczona ilość zabalsamowana znalezioną została wHous za^czasów Abd-Allatif, który jej nadał nazwTę Sille. Ponieważ drobna ta rybka, powiada Henry, ukazywała się w Egipcie tylko w porze wylewu, byłoby prawdopodobnem, że była ona zarazem symbolem wylewu i symbolem miasta Kous.
i