0929DRUK00001720
r.08
KOZD/JAŁ VI, UST. 67
Wzór (132) wyraża związek między paialaksą, a wielkością kątową obaerwowmnągo' ciała niebieskiego oraz'jego odległością.
W zastosowaniach praktycznych nadaje sio wzorom (129.) i .(1JK)> zazwyczaj postać, dogodną do obliczenia logafytmowego przez wprowadzenie kątów pomoeniczyen, jak to zostało zrobione w uSdepie 22 w zastosowaniu do wzoru (j) rozdz. IT. Oznaczmy
«
— p sin tCcOs Q sec q co8 (p — P) = sin p, (133)
•to' jest
tang (p — p) = — tang [p — P) tang p tang fł 29')
Podobnie, klastąo
— p sin tc sin Q sec M sin (M -j-g) = sin v, (133')
otrzymamy
tang {q — q) = cotgjJl/ -j- </) tang v tang 145° — ^-1. (JdOjjf
Niekiedy jest rzeczą korzystną wyrazić p p i q —q w postaci szeregów, co uczynić można stosując- wzory (26"). Oznaczmy
p sin tc cos Q sec ą = m, j|l34)
■to jest
tang (p —70 =
m £i%(7a — M 1 m ctjś (p — M
i według trzeciego wzoru (26")
(p' —p) siu 1" = m siu (p — jS-|- tfn* sin 2.(p —.P) -f-
-f- 1m3 sin 3 {j> — P) 4-.,. j 129")
Podobnie połóżmy
0.34')
.p sin tc sin Q sec l/= n,
Wyszukiwarka
Podobne podstrony:
0929DRUK00001730 218 KOZ DZIAŁ V, UST. 49 Wzór powyższy wyraża związek między spółrzędnemi bie-guno
0929DRUK00001714 302 ROZDZIAŁ VI, UST. 67 miejące gwiazdy, a w punkcie G — lopocentryczne. To osta
0929DRUK00001718 306 ROZDZIAŁ VI, UST. 67 skąd wynika COS lJ 9 11 — cos— / j cos (p — P) --+ sin &n
0929DRUK00001722 310 IłOZDZIAŁ VI, UST. 67 Ponieważ dla księżyca X wynosi około 16V, a ms(X —X) i c
0929DRUK00001702 290 ROZDZIAŁ V, UST. 64 Wzór ten określa wartość średnia depresji pozorni® prawdzi
0929DRUK00001708 296 ROZDZIAI VI, UST. 65 jedynie wtedy, gdy danytopest Czas obserwacji. Paralaksa,
0929DRUK00001710 298 ROZDZIAŁ VI, UST. 66 miedzy geodezyjną płaszczyzną wierzchołkową a płaszczyzną
0929DRUK00001712 300 ROZDZIAŁ VI, UST. 66 Ze wzoru (127") wypływa A = U = a cosec " ; &nb
0929DRUK00001716 304 ROZDZIAŁ VI, UST. 07 W tym ostatnim przypadku w pierwszem przybliżeniu ■oblicz
0929DRUK00001726 314 ROZDZIAŁ VI, UST. 68 Dalej jest według wzorów (132 ) i (135") z dostatecz
0929DRUK00001728 316 EOZDZIAŁ VI. UST. 69 69. Wpływ paralaksy dziennej na spółrzędne godzinne i rów
0929DRUK00001736 324 ROZDZIAŁ VI, UST. 71 i wAflftfi powyższe podstawimy we wzorach (158 ) to otrzy
0929DRUK00001738 32 G ROZDZIAŁ VI, UST. 71 Ponieważ -- jest zawsze małym ułamkiem, wiec możemy przy
0929DRUK00001740 328 ROZDZIAŁ VI, UST. 71 się zeru, więsj oznscfcwb jeszcze długość słońca przez O
0929DRUK00001742 330 liOZDZIAU VI, UST. 12 Oznaczmy przez a, [3, y i 8 położenia punktu G , odpowia
0929DRUK00001744 332 ROZDZIAŁ VI, UST. 72 oznaczmy dalej ~ — ą, rozumiejąc przez 4 przebytą drogę,
0929DRUK00001746 O O .1 o o 4 ROZDZIAŁ VI, UST. 73 drogę, wyrażoną w jednostkach planetarnych. Z ła
0929DRUK00001748 336 ROZDZJAŁ VI, UST. 74 kie miaptee urojone przyjmuje Gauss punkt, w którym prost
więcej podobnych podstron