94298801

372 K. PANEK

Innych odczynów białkowych tak kwas antoksyproteinowy, jak i wymienione wyżej kwasy, nie dają.

Na podstawie składu elementarnego można wśród opisanych związków rozróżnić dwa typy, a mianowicie: grupę związków uboższych w azot a bogatych w węgiel i siarkę, mianowicie kwas allo-ksyproteinowy i urochrom fj. niżej) i grupę ciał znacznie bogatszych w azot i uboższych w siarkę, których przedstawicielami są kwas antoksy- i oksyproteinowy.

Jak wykazują badania, przeprowadzone w stanach chorobowych, zawartość kwasów proteinowych wzmaga się szczególniej w stanach połączonych ze wzmożonym rozpadem białka i osłabieniem utlenienia; na podstawie więc tych danych można wnosić, iż w ilościowem określeniu tych ciał posiadamy nader ważny wskaźnik dla oceny siły utlenienia i sprawności przemiany materyi ustroju.

Barwiki moczu. Mocz prawidłowy zawdzięcza swoją barwę winowo-żółtą obecności niewątpliwie kilku substancyi barwiących, z których nie wszystkie dotąd wyosobniono i bliżej poznano. Oprócz właściwych barwików zawiera mocz jeszcze substancye barwiko-twórcze (chromogeny), z których dopiero pod wpływem powietrza względnie utlenienia, barwiki się tworzą. W przyrządzie widmowym nie wykazuje mocz prawidłowy żadnych charakterystycznych smug absorbcyjnych, jakkolwiek powoduje w widmie znaczne pochłanianie światła w części fiołkowej. Barwiki moczu strącają się octanem, siarkanem rtęciowym, kwasem fosforowolframowym, jak również zatrzymane zostają przez węgiel zwierzęcy.

Urochrom. Na podstawie dawniejszych badań Thudi-chuma, Garroda i nowszych Klemperera, a w szczególności Dąbrowskiego, uważać należy urochrom za właściwy barwik moczu. Jednakże do ostatnich czasów utrzymywało się przekonanie, że pod pojęcie urochromu należy podciągnąć cały szereg ciał, zaliczanych do tak zwanych ciał wyciągowych, którym różni badacze różne nazwy nadawali. Wedle Garroda wreszcie uruchrom ma być przetworem pochodnym barwika krwi, który pod wpływem utlenienia można zamienić w urobilinę. Właściwe światło na istotę i charakter podstawowego barwika moczu rzuciły dopiero badania Dąbrowskiego. Na podstawie badań tego autora skład pierwiastkowy urochromu jest następujący: C 43*09°/o H 5*14^l/o & 11*15°/₀ 5*09°/₀ O 35*53°/o. Otrzymany w stanie wolnym, jak również