410 E. PANEK
od zawartości soli kuchennej. Odpowiednio tym własnościom fizykalnym waha zawartość substancyi stałych między 0.5—2.4°/0. Ogółem stwierdzić się daje, że zawartość ciał stałych w danej objętości potu jest odwrotnie proporcyonalna od czasu wydzielania.
Wśród substancyi stałych stanowią główny składnik sole mineralne: chlorek sodu, potasu, siarczany i fosforany potasowców, ślady wapnia, żelaza i amoniaku. Z ciał organicznych wymienić należy kwasy organiczne lotne: kwas mrówkowy, octowy, propio-nowy, masłowy, kaprylowy, ślady tłuszczów obojętnych, choleste-ryny, ponadto kreatynina, mocznik, połączenia aromatyczne z grupy fenolów i skatolu w postaci połączeń eterosiarkowych. Wreszcie nadmienić trzeba, że w pocie ludzkim wykazać się dają niekiedy ■ ślady białka, dochodzące do 0.045°/o; białko bywa stałym składnikiem potu końskiego, nadając mu własności pienienia się. Nadto zawiera mocz 2 fermenty: dyastatyczny i proteolityczny.
Wedle badań Camerera skład potu uzyskany w łaźni suchej przedstawia się procentowo:
ciężar gat............ 1.005 - 1.010
woda.............. 97.9 —98.3 °/0
substancya stała.........1.7 — 2.1 „
azot całkowity — N.......0.15 — 0.18 „
mocznik ............0.051 „
amoniak...........0.011— 0.012,,
popiół............. 0.866— 1.042 „
chlorek sodu.......... 0.66 — 0.78 „
Ilość azotu, wydzielonego potem, jest, jak widzimy, dosyć znaczna i może wynosić nawet 4.7°/0 całego azotu wydzielonego drogą moczu (Arguti ński), którą to ilość przy dokładnych badaniach przemiany azotu uwzgiędnićby należało.
Cała ilość wody, jaką ustrój drogą skóry traci, nie daje się bezpośrednio oznaczyć, gdyż, jak zaznaczono, część znaczna ulatnia się bezpośrednio z powierzchni wraz z małą ilością ciał gazowych, w szczególności bezwodnika węglowego; wydzielanie to zwiemy £rzewiewem niewidzialnym. Celem oznaczenia ilości i jakości ciał, jakie tą drogą ustrój traci, możemy się posługiwać różnymi sposobami, oznaczając ciała te albo na całej powierzchni ciała, albo też danej części ustroju.
Jeżeli zależy na określeniu wielkości przewiewu skórnego na całej powierzchni powłok zewnętrznych, umieszcza się danego osobnika w komorze respiracyjnej Pettenkofera, przyczem zastosowuje