94292001

304 ADOLF BECK

wowych. Sploty te ciasną się wzdłuż całego przewodu pokarmowego od żołądka do odbytu.

Gdy żołądek jest czczy, to znaczy nie zawiera treści, znajduje się wtedy w stanie słabego skurczu tonicznego a błona śluzowa ułożona jest w fałdy. Zapomocą prześwietlenia promieniami X przekonano się, że żołądek czczy tylko w najwyższej swej jednej trzeciej części wypełniony jest gazami i ta część ma postać gruszkowatą; reszta żołądka przechodzi ku odźwiernikowi w postaci rury o zapadłych ścianach, której położenie odpowiada przebiegowi małej krzywizny pełnego żołądka (A. F. Hertz). W miarę jak połknięte pokarmy gromadzą się w żołądku następuje zwiot-

P O

Przekrój podłużny zamrożonego żołądka konia, który otrzymał po kolei: 1) siano, 2) zwykły owies, 3) owies zabarwiony na niebiesko, 4) znowu siano. Różne cieniowanie i podane obok liczby oznaczają układ warstw tych 4 porcyi pokarmu. P — przełyk, O — odźwiernik. Linia pionowa okazuje miejsce, w którem wykonano przekrój poprzeczny, uwidoczniony na rycinie 101 B (według Ellenber-

gera i Scheunerta).

czenie jego ścian. Do niedawna wyobrażano sobie, że żołądek wykonywa ruchy okrężne, i że treść żołądka wskutek tego znajduje się również w ciągłym ruchu rotacyjnym wzdłuż krzywizn żołądka. Nadto mniemano, że ruchy żołądka doprowadzają do zupełnego zmieszania treści. Zapatrywanie to jednak zostało obalone przez doświadczenia najpierw Griitznera, a następnie Elleńbergera i jego uczniów. Podawali oni zwierzętom (Griitzner szczurom, Ellenberger i Scheu-nert koniom, psom i kotom) w różnych odstępach czasu znaczniejsze porcye pokarmu rozmaicie zabarwionego. Bezpośrednio po wpro-