288
I
.promieniał doń wstępującego. Z tego, że całe jego wnętrze jest przy tem oświecone, wnosić wypada, iż w każdym punkcie przestrzeni, przez szkło zajętej, rozprószenie 'światła następuje To pomniejszenie natężenia światła, przechodzącego przez jakie kolwiek ciała, zowie się też ahsorhcyą czyli chłonięciem, jego.
Po szóste. Oprócz rozprószenia i odbicia, załamania, rozszczepienia i chłonięcia światła, znamy jeszcze inne modifikacye jego, wynikające z tak zwanej interferencyi dwóch lub więcej promieni, t. j. z działania ich na siebie w razie zejścia się, przy-czem one albo wzmacniają, albo osłabiają, albo nareszcie całkiem znoszą się i w punkcie interferencyjnym ciemność sprawiają-P * siódme., Światło, przebiegające wpoblizkości brzegów ciał lub też przechodzące przez mały otwór lub przez więcej takich otworków, doznaje bardzo ciekawej zmiany, wskutek której promienie jego zbaczają z pierwotnego kierunku biegu swego i przechodzą w przestrzeń cienia, a jeśli ono jest białem, pojawiają się na zasłonie, tamującej dalszy bieg jego, rozmaite barwy widma w postaci prążków tęczowych. To zjawisko nazwano uginaniem czyli inflexyą światła.
Nareszcie .po ósme, promienie światła, raz-odbite lub załamane, czy to pojedyńczo, czy podwójnie (wskutek przechodu przez kryształ, podwójnie światło załamujący), tracą w pewnych okolicznościach własność nowego odbijania lub załamywania się w pewnych kierunkach. Promień światła, w ten sposób zmieniony, nazvyał Malus promieniem spolaryzowanym, ogół zaś jego odmian i własności, przez to nabytych, polaryzacyą, a to z powodu mniemania, że cząsteczki materyi świetlnej, wówczas jeszcze powszechnie dla wytłumaczenia zjawisk światła przypuszczanej, mają bieguny i osie, które przy odbiciu podpewnym kątem lub przy stósownem załamaniu światła zwracają się wszystkie w całym promieniu jednakowo względem biegunów (poles) świata.
O tych tu wymienionych zmianach światła w niniejszej księdze obszerniej mówić będziemy. Lecz już z tego, co powiedziano, dają się wysnuć następujące wnioski:
1) Kierunek promieni światła dopóty tylko może ten san1 zostać, póki ono bieg swój odbywa w przestrzeni, niezajętej ma-teryą ważką, lub w ciele na wskroś jednoroduem i jednostajnie gęstein.