Magazyn6
4601

733 CORNELISSEN CHRISTIAAN — COURNOT ANTOINE AUGUSTIN

Principes de la theorie des richesses. Paris 1863. — Revue des doctrines economiques. Paris 1876.

ujn Całka.

ris 1908. Theoi le Je la valeur avec une refutation des theories de Rodbertus, Marx, Stanley-Jevons et Bóhm-Baverk. Paris 1913. Theorie generale de science economiąue. Paris 1926—1930.

Literatura: Kulczycki Ludtciłe: Anarchizm współczesny. Lwów

¹⁸⁰²‘    Ludwik Kulczycki.

Costa Rica.

Bogate Wybrzeże (Republica de Costa Rica), rzeczpospolita Ameryki Środkowej (N: ii⁰, 16’N i S: 8° szer. N.; E. 82*40’ i W. 84*50’ dług. W. od Gr.). 58 000 km* — długość państwa NW-SE: 400 km; szer.: SW-NE: 150 km; 504000 m. (1930 r.) w tern: 75% białych, potomków imigrantów hiszpańskich, 5% lndjan, 10% metysów, 10% murzynów-karaibów z Antyli. Przeważnie rzymscy katolicy (ponad 90%). Centrum kraju — wyżyna z licznemi wulkanami (Chirripo: 3 900 m, Irazu: 3 414 m i t. d.) opada terasami do niskich wybrzeży. Klimat podzwrotnikowy o małych amplitudach termicznych i dużych opadach atmosferycznych. Konstytucja z r. 1871, zmieniona w 1913 r. przez nadanie powszechnych praw wyborczych. Od r. 1925 wybory prezydenta i posłów są tajne, bezpośrednie i wolne. Prezydent i członkowie parlamentu wybierani na lat 4-y. Rolnictwo: */io produkcji stanowią banany (wybrzeże Karaibskie) i kawa (wyżyna); ponadto kakao, trzcina cukrowa, kukurydza, ryż, fasola, jukka. Chów bydła rogatego. Górnictwo: nieco złota, srebra i rudy manganowej. 815 km (1928 r.) linji kolejowej; 2885 km telegrafu. Stoi. San Jose: 54 ^{000 m}- Porty: na morzu karaibskiem: Puerto Limon (7 800 m.) — utrzymuje stałą komunikację z Nowym Orleanem i z Panamą; na Oc. Wielkim: Puntarenas (6800 m.). Na wybrzeżu karaibskiem rozległe, fantastyczne lasy olbrzymich paproci.

J. L.

Cournot Antoine Augustin.

C urodził się r. 1801 w Gray (Francja), um. w r. 1877 Wykładał matematykę na Uniwersytecie w Lyon, w 1835 ^r- został rektorem Akademji w Grenoble, w 1838 r. objął urząd generalnego inspektora studjów, a w 1854 r. był rektorem Akademji w Dijon. Jako profesor matematyki zwrócił swe zainteresowania do ekon imiki, później zasłynął na polu filozofji. Wybitne stanowi skc w ekonomice zawdzięcza temu, że jeden z pierwszych zastosował metodę matematyczną do badań ekonomicznych. Uchodzi słusznie za ojca szkoły matematycznej w ekonomice, którą znacznie później dopiero kontynuował Leon Wal ras, jednakże różni się od tego ostatniego tern, że używa metody t zw. równowagi cząstkowej, w przeciwstawieniu do stosowanej przez Walrasa t. zw. metody ogólnej równowagi. Dzieło C. przyszło na grunt jeszcze nieprzygotowany i dlatego nie wywołało żadnego odgłosu. Odkrył je dopiero dla nauki Je-vons. Za postawę swego systemu bierze C. wartość wymienną. Do badania zjawisk ekonomicznych wprowadza pojęcie funkcji, traktując cenę dobra jako funkcję ilości tego dobra na rynku, a ilość znów, będącą na rynku, jako funkcję ceny. Główną zdobycz naukową C. stanowi analiza krzywej popytu oraz postawienie teorji cen monopolowych. W zakresie tej ostatniej używa się dzisiaj terminu „punkf Cournota" dla oznaczenia miejsca na krzywej popytu, które odpowiada maksimum utargu absolutnego monopolisty, nieposiadającego kosztów, względnie maksimum jego globalnego zysku. W teorji pieniądza C. do mierzenia wartości pieniądza stosował już wówczas liczby indeksowe. Matematycznie zobrazował funkcjonowanie handlu międzynarodowego. W teorji dochodu społecznego odróżniał nominalne zyski 1 straty od realnych 1 pracę produktywną od nieproduktywnej. W polityce ekonomicznej był przeciwnikiem absolutnej wolności gospodarczej i uważał, że ponieważ nie można nigdy określić, jaki podział bogactw i dochodów jest najkorzystniejszy, nie da się też powiedzieć, że wolna konkurencja d: je maksymalne zadowolenie. Interesy osobiste są bardzo często sprzeczne z interesem społecznym i w podobnych wypadkach potrzebna jest interwencja państwa.

Prace dotyczące ekonomiki: Recherches sui les principes mathematiąues de la theorie des richesses. Paris 1838. — Exposi-tion de la theorie des chanc :s et des pro-babilites. Paris 1843. — Traite de l’enchai-nement des idees fondamentales dans les Sciences et dans l’histoire. Paris 1861. —

Literatura: Loioeaut La doctrines deonomijua de Cournot. Paris 1S13.