B574 892

WIKTOR REIS

274

wolno rozrzuconych w protoplazmie komórek lub zbitych w większe grudki. Po ogłoszeniu pracy HALBERSTADTERA i PROWAZKA przystąpił GREEFF do dalszych pószukiwań opisywanych przez siebie tworów także w komórkach nabłonkowych spojówek powiekowych i doszedł cło przekonania, że opisane przez niego twory są zupełnie identyczne z zawartościami komórkowemi, opisanemi przez poprzednich autorów. GREEFF nadaje swoim tworom nazwę obojętną, nie wiele mówiącą, a mianowicie: „ciałka jaglicze" (Trachomkorperchen).

Rys. 72. Komórki nabłonka spojówkowego, przedstawiające różne okresy -c i a 1 ek jagliczych.

(Rys. aparatem rysunkowym Zeissa, immers. ^xji2, okuł. 1).

Mimo, że nie zdołano tworów tych wyosobnić i wyhodować, usiłowano odtworzyć ich pizypuszczalny rozwój biologiczny. Jako pierwsz}' obiaw zakażenia spostrzec można w pewnej odległości od jądra ciemny punkt, otoczony jasną obwódką jakby płaszczem. Ma to być t. zw. twór zaczątkowy (Initial-kórper), z którego w następstwie powstają dwoinKi, ciałka czworacze, a skutkiem dalszego podziału wytwarza sie w zarodzi ciało, złożone z drobnych ziarenek, układające się na jądrze w postaci czapeczki (ciałko Prowazka, Haubenform).

W tym okresie rozwoju odróżnić można ziarenka o podwójnem zabawieniu, przyczem ziarenka rozproszone, czerwono zabawione są od niebieskich znacznie delikatniejsze. Kiedy całe wnętrze komórki wypełni się ziarenkami, ścianka komórki pod \ch naporem pęka, a zawartość wydostaje się na zewnątrz.

Istnienie ciałek jagliczych w jaglicy potwierdziły prace licznych autorów (CLAUSEN, MIJASH1TA, STARGARDT, HERFORD, BERTORELLI i CECCHETTO, RO-SENHAUCH, REIS), mimo że zapatrywania na właściwą istotę tych ciałek jagliczych nie były zgodne, jeszcze na zjeździe oftalmologów w r. 1907 w Hei-