B574 8
92

178 ADAM KARWOWSKI

okołocewkowe (odpowiadające dołkom Morgagniego lub ślepe ganki z ujściem w wargach cewki), 7) na dolnej ścianie obok wiązadełek.

^ak samo mogą zakazić się i powodować zapalenie gruczołki Littrego i zatoki Morgagniego i t. d. Wszystkie te dodatkowe zapalenia stanowią nie-m łe powikłania, wymagające bardzo skrupulatnego leczenia. W niektórych przypadkach można stwierdzić lekkie obrzm enie gruczołów pachwinowych.

Pod wpływem odpowiedniego zachowania s ę i leczenia ostre zapalenie zatrzymuje się czasem w przedniej cewce, gdyż silnie ściągnięty mięsień części błoniastej przeszkadza dalszemu posuwaniu się sprawy.

W większej jednak częśc' przypadków (według niektórych 50%) bądźto przez nieodpowiednie zachowanie się chorego (picie, spółkowanie, konna jazda, sporty i t. d. lub zbyt ostre wstrzykiwanie, przedwczesne wprowadzanie narzędzi), a czasem mimo wszelkiej ostrożności, np. w szpitalach, zapalenie przenosi się na tylną cewkę i odrazu sprawa przybiera charakter o wiele poważniejszy. Z tą chwilą bowiem gonokoki mają drogę otwartą do ważnych organów, łączących się z cewką, mianowicie do sterczu, przewodów nasiennych, jąder, pęcherza, a w dalszym ciągu i do nerek. Z tylnej też cewki najłatwiej gonokoki dostają się do krwi i wywołują powikłania w stawach, osierdziu, oczach i w rzadkich wypadkach na skórze.

Wydzielina. Badanie drobnowidowe wydzieliny w ostrym wiewiórze w pierwszych dn ach wykazuje pewną liczbę komórek nabłonkowych, leukocyty, napęczniałe wskutek rozpychających je gonokoków, i śluz; później — czystą

Leukocyty z gonokokami wielojądrowemi

Luźne gonokoki

Rys. 60. Ropa w ostrym wiewiórze,

zupełnie ropę z masami gonokoków bądź śródkomórkowych, bądź też rozrzuconych całemi kolonjami.

Z chwilą, gdy rozpocznie się gojenie chorej śluzówki, zaczynają się znów pojawiać nabłonki oraz krwinki iednojądrowe, liczba gonokoków