B574 8
88

174 ADAM KARWOWSKI

Osuszony na powietrzu preparat barwi się tym płynem przez 5—10 minut na zimno ljb minutę na ciepło. Jask.awo czerwono zabarwione gonokoki występują bardzo wyraźnie na tle niebieskawo zabarwionych jąder nabłonków i leukocytów oraz bladoróżowego pier-woszcza.

W skrawkach najprościej zabarwić można dwomki wielobarwnym błękitem metylenowym Unny (5—10 minut,) a do odbarwienia użyć mieszaniny eterów glicerynowych (Glyce-rinaełh er-Misch ung)

Hodowle. Niestety tak ważne nieraz ze względów rozpoznawczych, a także i leczniczych hodowle gonokoków sprawiają wiele trudności, gdyż rosną na zwykłych pożywkach bardzo trudno. BUMM hodował gonokoki na agarze z surowicą ludzką. Najlepiej jednak rosną na agarze z płynem przesiękowym z jamy brzusznej, albo też z opłucnej lub z wodniaka.

F1NGER, GHON i StiHLAGtNHAUFER uż^-waii agaru z moczem, WASSERMANN surowicy z wieprza z agarem, gliceryną i nutrozą. Najlepszą jest metoda WERTHE1MA, który poleca surowicę krwi ludzkiej z dodatkiem 2—3-krot-nej ilości agaru peptonowego z wodą mięsną, w miseczkach Petriego.

Inn^: (ABEL i t. d.) pokrywali agar peptonowy cienką warstwą świeżej krwi, co jednak nie daje tak dobrych wyników, jak agar z płynem przesiękowym lub WERTHEIMA. THALMANN używał pożywek kwaśnych.

Hodowle gonokoków przedstawiają się po kilku godzinach jako maleńkie punkciki szarobiałe, które szybko się rozmnażają, zlewają i tworzą kółka z lekko ząbkowatym brzegiem, Później od brzegu wysuwa się bezbarwne pasmo. Rosną lepiej bez tlenu. Optimum ciepłoty jest 37°, w 39° rosną już gorzej, a w 41° giną. (Ten moment starano się wyzyskać do leczenia za-pomocą przegrzewania krwi). Na bieliźnie gonokoki mogą utrzymać się przy życiu przez kilka godzin, o ile nie ulegną wyschnięciu.

Pod mikroskopem gonokoki hodowli nie dają tak typowego obrazu, jak w świeżej wydzielinie. Są nieraz grubsze lub drobniejsze bez znamiennego ugrupowania.

Natomiast jedynie hodowla jest w stanie odróżnić bardzo podobne me-ningokoki, które rosną silnie na agarze glicerynowym w przeciwieństwie do gonokoków.

Własności serologiczne gonokoków. Ze dwoinki rzeżączki w niektórych wypadkach są w stanie wywołać przeciwciała, udowodniły próbv r. mCL-LERA i O^PENHEIMA, którzy widzieli w gośćcu odczyn analogiczny do odczynu BORDETA-WASSERMANNA, WASSERMANN zaś udowodnił istnienie swoistego jadu wiewiórowego w ciałach gonokoków, który działa na zwierzęta (specjalnie na białe myszy) nie zaraźliw le, ale trująco.

N'estety, te gonotoksyny nie działają uodporniająco, choć mają w przypadkach trypra zamkniętego (gościec, zapalenie najądrza i t. d.) bezwarunkowo wpływ dodatni na przebieg choroby, jak wykażemy dalej w dziale leczenia.