Magazyn6401

68

NIEMCY

zgoda zastępcy Fiihrera. W ten sposób par-tja decyduje jaki niearyjczyk może pozostawać w służbie Rzeszy.

Drugim terenem, na którym realizowano paragraf aryjski było szkolnictwo. Wedle ustawy z 25. IV. 1933 liczba niearyjskich uczniów każdej ze szkól (publicznych i prywatnych, od najniższych aż do akademickich) nie może przekraczać odsetka ludności niearyjskiej wogóle ludności Rzeszy. Odsetek ten, przy uczniach świeżo przyjmowa nych (t. j. pierwszych lat studjów) przyjęto na    na wyższych latach nie może on

przekraczać 5% o ile zaś w danej szkole od setek ten jest przekroczony część uczniów niearyjskich musi być zwolniona. Kilka dni wcześniej ustawą z 22. IV. 1933, utworzono Studentenschafłen jako oficjalne reprezentacje ogółu młodzieży akademickiej danej uczelni i wykluczono z udziału w nich studentów pochodzenia niearyjskiego, dopuszczając jedynie studentów niemieckiego pochodzenia i języka ojczystego.

Zkolei zaczęto przeprowadzać paragraf aryjski na terenie wolnych zawodów. Ograniczenie liczby studjujących niearyjskich było tutaj zabezpieczeniem przeciw przewadze tego elementu na przyszłość. Szło zkolei o zmianę istniejącego stosunku procentowego aryjczyków i niearyjczyków w poszczególnych zawodach. Ustawa z 7. IV. 1933 o dopuszczeniu do zawodu adwokackiego przewidziała możność cofnięcia dopuszczenia do zawodu adwokackiego w stosunku do osób pochodzenia niearyjskiego i możność odmowy dopuszczenia do zawodu nowym kandydatom pochodzenia niearyjskiego, a ponadto przyznawała administracji sądowej prawo wydawania takim adwokatom zakazu wykonywania zawodu. Ustawa z dnia 22. IV. 1933 wprowadziła analogiczne postanowienia w stosunku do rzeczników patentowych. Wkońcu ustawa z 4. X. 1933 o kierownikach pism (Scliriftleitergesetz) uzależniła dopuszczenie do kierownictwa pism od pochodzenia aryjskiego (wykluczając od kierownictwa również osoby pozostające w związkach małżeńskich z niearyj-czykami). Rozporządzeniem rządu Rzeszy z 14. X. 1938 wykluczono z adwokatury resztę Żydów, pozostałych po myśli dotychczasowych ustaw. Podobnie uregulowano sprawy zawodu lekarskiego.

Osoby pochodzenia niearyjskiego wykluczone zostały również od tych rodzajów służby dla państwa, które uchodzą za szczególną manifestację spólnoty jednostki i państwa, wymagają więc specjalnie aktywnego stosunku do państwa. Ustawa wojskowa z dnia 22. V. 1935 dopuszcza do służby wojskowej jedynie osoby pochodzenia aryjskiego. Specjalne komisje na podstawie wytycznych ustalonych przez min. spraw wewn. i min. wojny będą orzekały o dopuszczalności indywidualnych wyjątków. Świadczenia niearyjczyków na wypadek wojny będą osobno uregulowane. Również ustawa z 24. VI. 1935 o służbie pracy uzależnia dopuszczenie do pracy od pochodzenia aryjskiego. W każdym razie nawet wyjątkowo dopuszczeni niearyjczycy nie mogą być przełożonymi ani w służbie wojskowej ani w służbie pracy.

Najdalej poszły ograniczenia antyżydowskie na terenie stanu chłopskiego. Skoro w tym stanie widzi się źródło odrodzenia narodu, warstwę gdzie przymieszka żydowska jest najmniejsza, przeto tutaj trzeba najgłębiej sięgnąć w wykluczeniu niearyjczyków. To też o ile wszędzie indziej wystarczają trzy generacje bez przymieszki żydowskiej na terenie stanu chłopskiego sięga się po dzień 1. 1- 1800. Chłopem w rozumieniu ustawy z dnia 29. IX. 1933 o dziedzicznych zagrodach chłopskich (Reichserb-hofgesetz) może być tylko osoba, która aż po rok 1800 wykaże brak przymieszki krwi niearyjskiej.

Generalną normą, syntetyzującą dotychczasowy rozwój na tej drodze prawnego ograniczenia Żydów w Niemczech jest ustawodawstwo norymberskie z 15. IX. 1935-Ustawa z 15. IX. 1935 o'ochronie krwi niemieckiej i honoru niemieckiego uznała za niedozwolone, nieważne i karnie ścigane zawieranie związków małżeńskich między osobami krwi niemieckiej lub pokrewnej a osobami krwi żydowskiej, oraz za karnie ścigane stosunki pozamałżeńskie między takie-mi osobami. Ustawa z dnia 15* IX. 1935 o obywatelstwie Rzeszy wprowadziła odrębne pojęcia przynależności do państwa (Staatsangehoriger) i obywatela Rzeszy (Reichsburger). Obywatelem Rzeszy może być tylko przynależny do krwi niemieckiej lub pokrewnej. Wedle rozporządzenia wyko nawczego z 14. XI. 1935 Żydem jest ten, kto pochodzi przynajmniej od trojga dziadków pełnej krwi żydowskiej. Urzędnicy Żydzi nawet b. kombatanci mają być zwolnieni do