page0131

123

Scholastyka — Scholz

brata swego Benedykta, zażywając od niego duchownych nauk i według jego rady postępując, zwykle raż w rok przychodząc do niego na rozmowy duchowne. Po sześćdziesięciu trzech latach życia, w panieńskiej i anielskiej czystości, w ustawicznych modlitwach i umartwieniu ciała, przykładem własnym wiodąc siostry zakonne do doskonałości, zasnęła w Panu około r. 543. Święty Benedykt, jak powiada legenda, widział duszę siostry wychodzącą z ciała pod postacią gołębicy, i wstępującą do nieba. Kościół obchodzi pamiątkę ś. Scholastyki, dnia 10 Lutego. Miasto Mans we Francy i posiada relikwije świętej i uważają za szczególną swą patronkę.    L. li.

Schblcher (Wiktor), publicysta, ur. r. 1804 w Paryżu, uczył się z razu prawa, lecz wkrótce porwany wirem demagogii, rzuci! się w sprawy polityki. Był członkiem stowarzyszeń Aide to i, le ciel f aider a i des Droits de V homme, przyjacielem Godfryda Cavaignac’a i współzałożycielem pism liemerepnblicaine, Renie indepeudanie, Journal du peuple i lUfornie. Gorliwy abolicyjonista, badał na miejscu sprawę niewoli negrów i napisał broszurę De li esekwage des noirs et de la legisfalion coloniale, a po niej dzieła. Abolil.ion de /’ esctacage, Examen critiąuc du prejuge contrę la couleur des Afrkains, Les coionies francaises, Les coionies elrangercs et Haiti, li Edypie en 1843, wreszcie Hisloire de /’ esclarage pendant les deux dernicres annees (2 tomy, Paryż, 1847'). Przy powrocie z odbytej podróży do Senegalu zastał we Franeyi rzeczpospolito już ogłoszoną. Mianowany podsekretarzem w ministerstwie marynarki, miał sposobność szczęśliwie przeprowadzić wielki akt usamowol-nienia Murzynów, o który tak długo dobijał się. Wraz z Arago usunął się z posady sw^rej i Schólcher. Negry Gwadelupy obrali go posłem i reprezentantem swym do zgromadzeń: ustawodawczego i prawodawczego, gdzie sasiadał przy stronnictwie krańcowem. Dekretem z dnia 9 S ycznia 1852 razem z 65 innymi reprezentatami zgromadzenia narodowego wygnany z Franeyi, przeniósł się do Bruxelli.

SchOlie, nazywają sic bądź gramatykalne, bądź osnowy dotyczące objaśnienia do znacznej liczby dzieł greckich i rzymskich autorów dopisane, lub oddzielnie opracowane przez dawnych grammatyków zwanych *akże Scholia-stami, w celu ułatwienia zrozumienia treści.

SchOlZ (Jan Marcin Augustyn), teolog katolicki niemiecki, urodził się w Kapsdorf, na Szląsku, uczył się od r. 1812 teologii i filozofii w uniwersytecie wrocławskim. W ośmnastym roku życia okazał się jednym z najgorliwszych i uczonych obrońców wiary katolickiej. Skutkiem badań po biblijotekach wiedeńskich i podróży naukowych do Paryża. Londynu, Szwajcaryi i Włoch, został roku 1820 professorem—adjonktem teologii w Bonn, i tegoż roku wziął udział w podróży generała Minntoli do Egiptu i krajów przyległych. Lecz gdy uczeni towarzyszący mu rozdzielili się, Scholz zamiast zwiedzić Egipt, wolał poznać Syryję i ziemię świętą, Palestynę. W r. 1821 wrócił już do Wrocławia i wydał podróż do kraju między Alexandryją i Paratonum w pustyni Libijskiej, w Egipcie, Palestynie, Syryi roku 1820—1821: Reise in die Gegend zwischen Alexandri,en und Par. (Lipsk, 1822). Wyświecony na kapłana, r. 1823, Scholz został professorem teologii w uniwersytecie w Bonn, gdzie zajmował się nadewszystko przerobieniem krytycznem textu Nowego Testamentu. Wydał: Sovum Testamentom graece (Lipsk, 1820—35, tomów 2); Handbuch der biblischen Archdologie, tudzież kontynuaeyje kilku dzieł Bren-tano i Desesera. Umarł r. 1853.—Inny teolog niemiecki tegoż nazwiska Her-