page0145

185

A najpizód, co można wnosić o tiansfor-mizmie w imię nauki? Co trzyma o tem w obecnej dobie opinia uczonego świata?

Najpoważniejsi przedstawiciele nauki, uczniowie lub współzawodnicy Linneusza*) odrzucają transformizm, albo przynajmniej wstrzymują się z wydaniem przychylnego o nim sądu. Vir-chow winszuje uroczyście antropologom i lekarzom niemieckim, że od początku umieli się oprzeć powszechnemu zapędowi.

Więcej jeszcze i wyraźniej ta opozycya objawiła się we Francyi. Na posiedzeniu 1 maja 1882 r. znakomity profesor de Quatrefages, o-znajmił zgodnie z powszechnem zdaniem kolegów, „że jak dotąd i nadal musi zbijać doktryny, które w oczach jego są tylko samymi błędami naukowymi¹* ²).

Dodajmy, że sami transformiści nie zgadzają się w swych twierdzeniach. Można ich podzielić na dwie szkoły: pierwsza składa się z darwinistów zaciekłych, z morfologów skrajnych, kompromitujących, wykrzywiających myśl i wnioski mistrzów, a szczególnie z sekciarzy dogmatystów, którzy w ewolucyi wogóle, a s-icze*

^A) Cuvier, Agassis, Flourens, Milne Edwarda, de Quatrefages. Deshayes, Forbes. Owen, Burmei-ster, J. Muller, Wagnerowie. Baer, Hoffmann, Reusch, Froshammer, Fichte młodszy Meyer itd.

²) Rcvue scientifiąue. Mai 1888.

http://rcin.org.pl