158
Sani wraz a Izraelitami usłyszawszy tg mowę Filistyna przejęci zadziwieniem, mocno się trwożyli Dawid zaś z powodu swej młodości nie poszedł ze Satilem, ale powrócił do Betleem i tam pasł trzody ojca swego; zaś trzej najstarsi bracia znajdowali się przy wojsku. Pewnego dnia, Izai rzekł do swojego syna Dawida: ażeby wziął nieco żywności dla braci, udał się do obozu, i zarazem dowiedział się o ich zdrowiu,'' o tern w której rocie zostają. Dawid wstawszy ze świtem, pośpieszył wykonać rozkazy ojea. Przybył w to miejsce, na które postąpiło wojsko dla stoczenia bitwy, i już słychać było krzyki i hasła bojowe, i Dawid więc powierzył żywność pewnemu człowiekowi ze straży odwodowej, a sam pośpieszył na linią bojową dla powzięcia wiadomości o stanie braci swoich. Gdy właśnie z nimi rozmawiał, ów Filistyn, nazwiskiem Goliath, wystąpił z obozu FilistyńczykóW, i powtórzył dawne swoje wyzwanie, a wszyscy Izraelici, spostrzegłszy Goliata, uciekali przed nim i drżeli z obawy i ze strachu. Dawid, rozgniewany zuchwalstwem tegoFilistyna, zapytał ludzi obok siebie stojących: ą.Cóż to za jeden, ten bałwochwalczy Filistyn, który ośmiela-się urągać z wojsk żywego Boga? Jakaż nagroda czeka tego, który .zabijając go, zmaże hańbę Izraela?” Na to odpowiedzieli mu, że ten olbrzym jest dumą Filistynów, w którym całą ufnpśi pokładają, i że król obiecał oddać w małżeństwo swoją eórkę.Merob i obdarzyć wielkiemi podarunkami i przywilejami tego, któryby potrafi! go pokonać. LeozEliab najstarszy brat Dawida, pozazdrościwszy mń natchnienia św iętego, wystąpił z gniewem przeciw niemu i rzeki; „Dla czego pozostawiłeś w puszczy samopas tę małą trzódkę owiec, jaką jeszcze mamy?
' Znam ja twoję dumę i złośliw ość serca twojego, i wiem, że jedynie z ciekawości przypatrzenia się bitwie , lu