page0172

170

wielką liczbę proroków przepowiadających, którym przewodniczył Samuel. Sami Więc natchnieni zostali duchem Pańskim, i zaczęli prorokować tak jak inni, wcale się nie troszcząc o rozkaz Króla swego. Sani posiał po dwakroć innych pachołków, lecz i ci również prorokowali jak pierwsi Natenczas uniesiony gniewem wielkim, udał się tam osobiście; po drodze zaś, przechodząc przez iiamatę, miejsce pobytu Samuela, opanował go duch Bożki i prorokował przez całą drogę, a: póki nie przybył do Najotli, gdzie przez cały dzień i uoc całą jeszcze prorokował, co dało powód,do powtarzania przysłowia: „Czy i Saul także należy da proroków?

uawldljonaitaa^ prnawkająpr*ymiewe,

Saul przekonawszy się oczywiście, że Dawid zo-> staje pod opieką Pana, pogodził się z nim na pozór, nie zrzekając się jednak zamiaru zgubienia go. Dawid,' który to przeczuwał, widział się z Jonathasem, i użalał się o to przed nim; ten z początku usiłował zaspokoić go, mówiąc: „\Viem,żemoj ojeiecnieprzedsięw^żmie najmniejszej rzeczy, o którtjby pierwej ze mną nie pomówił; miałżeby to jedno przedemną zataić?’’ Na to odrzekł mu Dav,id: „Twój ojciec wie o tem dobrze, że mnie zaszczycasz twoją przychylnością, i dla tego też tai przed tobą swoje zamiary względem mnie. Lecz ja przysięgam ci na imię Pańskie, że życie moje tylko na włosku wisi.” „Cóż więc chcesz, ażebym uczynił dia ciebie? odrzekł mu Jonathas: wszak wiesz, ze wszystko dla ciebie uczynię czego tylko zażądasz.” „Jutro mamy pierwszy dzień miesiąca, mówił !Dawid, (w którym było wolne święto u Izraelitów), i zwykle