R. L. O substancji aniołów rozważanej absolutnie 13
Znak zaś tej niezniszczalności bierzemy z czynności umysłowej anielskiej natury. Ponieważ bowiem wszystko działa o ile jest w czynie, czynność rzeczy wskazuje na sposób jej byto
wania. Gatunek zaś i naturę działania poznaje się z przedmiotu. Przedmiot znowu umysłowy skoro jest ponad czasem, jest wieczny. Stąd każda substancja rozumna jest ze swej natury niezniszczalna.
Odpowiedź na pierwszy zarzut. Damascen przyjmuje doskonałą nieśmiertelność, która obejmuje wszelaką nie
zmienność, ponieważ wszelka zmiana jest jakby śmiercią, jak mówi Augustyn. (Contra Maxim. I. U). Doskonałą zaś niezmienność otrzymują aniołowie tylko przez łaskę, jak to okaże się
później (R. LX1I, par. 2, 8).
Odpowiedź na drugi zarzut. Platon przez bogów rozumie ciała niebieskie, o których sądził, że się składają z elementów i że są dlatego z natury swojej zniszczalne, lecz z woli bożej zawsze zachowują się w bycie.
Odpowiedź na trzeci zarzut. Jak powiedziano powyżej (R. XLIV, par. 1.), istnieje jakaś rzecz konieczna, która ma przyczynę swej konieczności. Stąd nie sprzeciwia się temu co jest konieczne lub niezniszczalne, że jego byt zależy od cze goś drugiego jako od przyczyny. Przez to więc, że się mówi, iż wszystkie rzeczy a nawet i aniołowie popadliby w nicość, gdyby ich Bóg nie utrzymywał, nie daje się do zrozumienia, że jest w aniołach jakiś pierwiastek zniszczalności, lecz że byt anioła zależy od Boga jako od przyczyny. Nie mówi się zaś, że coś jest zniszczalne dlatego, że Bóg może to wtrącić w nicość przestając je zachowywać, lecz przez to, że samo w sobie ma jakiś pierwiastek zniszczalności, czy przeciwieństwo, czy przynajmniej możność materji.