212 (Ej. 3. r. 4. 2D?obt. 8. 2)ucf)otone bufcp £efarftmo.
frett tmołę praenapśrolęifią 9?tc mpabnę to trubność nat)tot{f&ą,
®ap, pomnę na boleść troolę,
@bp mam oboać bu§ę moię.
£) tnot) 3e$u obnajenp!
■3afic4 barbjo ufcręcjont).
©mtcrć ttoa, gorjfość m tpm pragnieniu,
SRtedj mt fhilp fu *batoieniu.
5lmen!
8. ftnna moblitroa podefjna.
spanie mót) Utościtop i móp taffatop £)ł)cje, ftórp 3abiiafj, i 03ptoiaj$, ttJtuobjt^ bo grobu i toptoot^ifi, ftórp unijaft i toptopśjśajś, tujbubja^ 3 prodju ubogiego, o 3 gnoiu pobnoftfc 3ebrafa. Oto, tpś nioim 3batoieniem i moig fttq, ctefc mię, móp 33oje, bap mi 3 rabolcip, czerpać toobp 3 3broióto tmego 3bamienia, fu od)tob3eniu buftp moie'p pra* gnqcćp. Oc3efih)Qm ciebie ^ana, ^ąbość bu§p moie'p ieft bo imienia tmego, i bo napominania na cię. £)u§a moia 3qba cię to nocp, otofcem, budjem ftopm, ftórt) ieft me mnie, rano cię jjufarn, i rabbprn toibsiaf ćfjtoatę ^J3ańffq. Stlbomiem 03piq ttooi umarli, trupp mftanq, gbp r3ec3ep: Ocućcie fię, a Ipiemapcie mie§faiqcp m prochu, Sllboroiem rofa ttooia bęb3ie iafo rofa na 3iotadj. 3b£ łubu móp, mnib3 bo fomor ftooidj, a 3amfuip br3toi ttooie 30 fobq, ffrpi fię na małuc3fq djtoilfę, bofgb nie pr3eminie ro3gnie* manie. $obpt móp porniia, a pi^enoft obemnie, iafo na= miot ^3afterffi, ober3nqfem 3ptoot fmop iafo tfac3. 3afo 3oraro i iaffoffa f^ebiocę, ftefam iafo gołębica, 0C3P moie fu gor3e pobniefione fq i mórcię: $anie, gmatt cierpię, prsebtu^ mi śptoota. ©to, C3afu pofotu pr3pfjła na mię gor3fo^ć napgo^epfja. 2ldj ^3auic! niedj fię tobie poboba toprmać bufję moię 3 p^epaści ffa^enia, pr3eto, 30$ sargucif to tpf ftoóp mfjpftfie gr3ecf)p moie. 2BefeIqc toefetić jię bębę m *)3anu, a bu§a moia ro3rabuie fię to 33ogu moim; bo mię obloff to fjatp 3batoienia, a ptaf^em fpratoiebtt* toości pr3pob3iat mię, iafo oblubieńca o3bobnego d)toafq, iafo oblubienicę 03bobionq to fteinotp ftooie 93o iafo 3iemia topbatoa pfob ftoóp, a iafo ogrob naftenie ftooie toptoob3i, taf ^anuiqcp ^3au mpmieb3ie fpratoicbfimośc i