page0228

218

przenieść ponad zło, ale ponad mniejsze, egoistyczne dobro — dobra zapewniającego nam chwałę zasługi, gdy chcemy go z wolnego wyboru i opromieniającego nas najwyższą pięknością cnoty, gdy go pożądamy zawsze i stale.

Wejdźmy w duszę sprawiedliwego, którego wola utwierdziła się powszechnie i stale w dobrem; jaki tam porządek, jaka harmonia, jakie blaski! Wola jego jest osią, około której krążą niby promienne gwiazdy, najwznioślejsze cnoty

Naczelne miejsce zajmuje roztropno/ ć* ta opatrzność życia etycznego, ten motor duchowy, normujący kierunek wszystkich cnót. W działaniu roztropność posługuje się wszystkimi czynnikami; pamięcią, rozumem, zręcznością* przewidywaniem, przezornością; w jej zakres wchodzą cnoty, z których wykwita dobra rada, mądre i wzniosłe postanowienie.

Obok niej jaśnieje sprawiedliwość, zawsze gotowa do v. ypełnienia wszystkich obowiązków i do zadowolenia wszystkich praw; w jej okręgu promienieje leligia, z zastępem modłów i świętych aktów: poświęcenia, uszanowania, posłuszeństwa, wdzięczności, szczerości, u-przejmości i szczodrobliwości.

Po sprawiedliwości męstwo miarkuje porywy i uniesienia, uprzedza upadki natury i chroni od nich; męstwo, to matka bohaterskich czynów i wzniosłych ofiar; męstwo, to słońce wspaniałomyślności, wspaniałości, cierpliwe ści i wytrwałości.

http://rcin.org.pl