page0244

242

Nabuc/iodo7iozor, król Babiloński wyruszył przeciwko Joakimowi, i obciążonego kajdanami uprowadził jako jeńca do Babilonu, stolicy swojej. Przeprowadził także naczynia z kościoła Pańskiego, i zostawił je w świątyni swojej, /bo samo nieszczęście spotkało Joachifia, syna Joakima, po którym nastąpił stryj jego Sedecyasz. Ten, zbuntowawszy się przeciwko królowi Nabucbodonozorowi, któremu zaprzysiągł był wierność, ujrzał pomordowane swoje dzieciV a zabranemu z całym prawie narodem Judzkim do Babilonu, uczy wyłupiono. Miasto Jeruzalem zrabowane, potem zburzone, kościół spalony, i wielka liczba kapłanów i Lewitów zabitą została. Wszystkie te nieszczęścia opisane są obszernie wsposób najżywszy najbardziej wzruszający w żalach proroka Jeremiasza. ¹ Niewola żydów w Babilonie trwała, tak jak Bóg przepowiedział przez proroków swoich, lat siedindzie-siąt, w którym przeciągu czasu zaszły wydarzenia zbawienną naukę i zbudowanie zawierające; w krótkości je wam opowiemy.

Higtoi-ya Zuzanny.

Zuzanna niewiasta żydowska rzadkiej piękności, wychowana była przez rodziców' swoich w bojaźni i miłości Boga. Dwóch niegodziwych starców, którzy w czasie niewoli sądzili żydów w domu Joachima, męża Zuzanny, zazdrośni jej piękności i cnót, powzięli ku niej zawiść nieubłaganą. Oskarżyli ją więc publicznie o wielki występek, i w skutek ich doniesienia, Zuzanna juz miała być ukamienowaną, gdy Daniel zaledwie dwanaście lat mający, od Boga natchniony, wyświeci!