page0262

25d    Seminolowie — Semipałatyńsk

tęzny mówca, a zawzięty przeciwnik Hiszpanów. Onto założył związek Semi-nolów (to jest zbiegów); zmarł 1784 r. Drugi hufiec przybył do Florydy roku 1808 pod dowództwam Miko Hadża i osiadł w pobliżu Tallahassi. Właściwymi mieszkańcami tego kraju, byli do tej pory Mikarukowie, pokolenie słabe, które musiało połączyć się z przybyszami. Ogólna ich cyfra dochodziła na 1822 do 4000, między któremi 1600 wojowników. Ta garstka walecznych broniła się przez lat 10 przeciw armii północno-amerykańskiej, aż wreszcie po bohaterskim oporze uległa przemocy. Większą część Seminolów przeniesiono przez Missis-sipi do Indian-Territory nad niższą Conadian czyli Rio-Colorado, rzekę wpadającą do Arkansas: liczba ich wynosi 4—5000 głów, a zostając w 25 wioskach tyleż mają naczelników i tyleż oddzielnych praw miejscowych. Łączy ich wspólna rada narodowa, zostająca atoli w zawisłości od rady narodowej Kri-ksów, liczących do 25000 dusz.    F. H. L-

SemiOtyka. albo Semwlogfja, nauka zajmująca się poznawaniem wszystkich zjawisk dających sic dostrzegać na organizmie ludzkim, tudzież wniosków, które z tychże zjaw isk o stanie zdrowia lub choroby człowieka wyprowadzić można. Zjawiska te są lizyjologiczne i patologiczne, pierwsze są w^rlaściwe»eyciu w przebiegu jego normalnym i służą do zawnioskowania o zdrowiu części, z której one pochodzą, lub czynności, której są objawami; drugie zwykle sym— ptomafami zwane, występują przy stanie chorobliwym części lub całego organizmu. Oznaki takie służą poczęści do wyprowadzenia wniosków o przeszłości (anamnestyczne oznaki), poczęści o stanie teraźniejszym (diagnostyczne), tudzież o oczekiwanym przebiegu choroby (prognostyczne), i o tern co lekarz przedsięwziąć powinien (indykacyje). Semiotyka ma obszerne pole badania i spostrzegania, które w' czasach ostatnich znakomicie rozszerzone zostało w skutek wykształcenia anatomii patologicznej, jako też przez wprowadzenie auskultacyi i perkussyi, tudzież innych sposobów fizycznych dochodzen.a. Do Semiotyki należy także zastanawianie się nad oznakami śmierci, jako zjawiskami, dostrzeganemi na organizmie po ustaniu w nim życia.

SemipałatyńsK, miasto główne obwodu Seinipałatyńskiego (w Syberyi), leży pod 50°24’ szerokości północnej i 97°56’ długości wschodniej, w pobliżu rzeki Seinipałatynki. Po otworzeniu Koływańskiego namiestnictwa w r. 1783, Semipałatyńska forteca mianowana miastem powiatowem. W r. 1796 namiestnictwo zwinięte, Semipałatyńsk do gubernii Tobolskiej zaliczony. W r. 1804 wcielony do now^ro-utworzonej Tomskiej gubernii. W r. 1822 utworzony Omski obwód; Semipałatyńsk przeznaczony na miasto okręgow e tegoż obwodu. W r. 1838 zarząd Kirgizów syberyjskich otrzymał osobną ustawę; Omski obwód zwinięty, Semipałatyńsk wrócił znow u do gubernii Tomskiej. W r. 1854, z okręgów Kokpektyiiskiego, Ajaguzkiego, Semipałatyńskiego i ITśtkainienogórskiego, (leżących na lew^rem skrzydle stepu Kirgizkiego), tudzież ziem zajętych przez Kirgizów' koczujących na wewnętrznej stronie linii syberyjskiej, na prawym brzegu rzeki Irtyszu, i osad leżących na linii Irtyszskiej, od fortecy Zelezińskiej do Mułonarymska włącznie, otworzono osobny obwód pod nazwą Semipałatyńskiego. Przytem Semipałatyńsk przeznaczony na miasto obwodowe, stannice zaś Ajaguzka, Kokpektyńska i Kopaizka na miasta okręgow^re tegoż obwodu. W czasie późniejszym miasto Ajaguz pfzeinianow^ane na Sergijopol (ob.) Herb miasta w r. 1851 zatwierdzony, przedstawia w lazurowym polu tarczy złotego objuczonego wielbłąda, a nad nim srebny księżyc i pięciokątną gwiazdę; tarczę wieńczy złota korona miasta. Semipałatyńsk zajmuje wzdłuż około %, wszerz około ^s/₇ mili; wraz z pastwiskami 8,672 dziesięcin i 181 sążni kwadratowych;