242
Palmierix), który atomom przyznawał rozciągłość tylko wir-tualną, fizyk i inżynier Hirn2), Carbonnelle s), oraz E. von Hart-mann *). Materya, tak naucza Hartmann, składa się z atomów jako z ostatecznych swych cząstek. Atom jednak to nic innego, tylko siła, czysta siła. Wprawdzie ludzie utrzymują, że siła może istnieć tylko w jakimś podmiocie, ale to twierdzenie jest niezrozumiałe, bo nikt wskazać nie potrafi, czem jest materya jako ów rzekomy podmiot sił; natomiast można wyrozumieć siłę jako jestestwo samodzielne. Siła bowiem, to przyciągani© lub odpychanie ześrodkowane w jakimś punkcie. »System aller gleichzeitigen aktuellen und potentiellen Kraftausserungen mit gleichem Durchschnittspunkt ist das, was man gewóhnlich eine »Centralkraft« nennt, was man aber besser (mit Redtenbacher) eine »Dynamide« nennen sollte«5). Świat zatem cały jest w gruncie rzeczy systemem dynamid czyli ośrodków sił przyciągających i odpychających.
§ 39. Krytyka dynamizmu.
Przeciwko atomizmowi dynamistycznemu można skierować znaczną część zarzutów, które były podniesione przeciwko atomizmowi mechanistycznemu. I w tej bowiem hypotezie znika wszelki czynnik wewnętrzny różnicy specyficznej między jestestwami. Nadto atomizm dynamistyczny znosi całkowicie przemiany substancyalne w przyrodzie, jakie np. w syntezach chemicznych spotykamy, gdyż musi on uznawać, że atomy są wewnętrznie niezmienne. To rzecz pewna, iż proste ułożenie się dwóch atomów jednorodnych obok siebie, wyposażonych w dodatku w siły jednakowe, dać nam może ciało tylko pozorni©
‘) Palmieri: Institutiones philosophicae. Romae 1875, c. II, thc-sis XVI.
s) Hirn: Analyse ólementaire de l’Univers. 6-e esąuisse str. 133 n. Podług Nys’a Cosmologie str. 570.
*) Carbonnelle: Les confrns et de la philosophie. III. ód. t. I. ch. II, str. 91.
*) Hartmann: Die Weltanschauung der modernen Physik. Leipzig (Haacke) 1902, str. 204 nastp. System der Naturphilosophie. 1907. (Bad Sachsa in Harz), str. 106 nastp.
5) Hartmann: Weltanschauung j. w. str. 206.