soi
i 7,000 jeńca, w liczbie którego 300 oficerów, lecz zwycięztwo to wazinej-szern było dla Fryderyka aniżeli zdobycz, dla tego że utrzymał Saxomją. Wieśniacy z Reichartswerben na miejscu odniesionego zwycięztwa, na pamiątkę wznieśli piramidalny słup; drugi zaś pomnik kazał tam wznieść 1792 r. książę Ludv\ik pruski, dla oficerów pułku huzarów Goeking^skieh. Gdy Napoleon po .bitwie pod Jena zwiedzał pole bitwy pod Rossbach, ujął w swe ramiona później wzniesiony słup i kazał go przewieść do Paryża. Po bitwie pod Lipskiem korpus Bulow’a postawił tam nowy pomnik.
ROSSe (William Parsons, 3-ci hrabia de), par Anglii, urodził się 1800 r. w Yorku, należy do starożytnej rodziny irlandzkiej. Znany najprzód pod nazwiskiem lorda Oxmantovvn, nauki pobierał w Oxfordzie, od r. 1821—34 zasiadał w izbie niższej, w r. 1841 odziedziczył tytuł hrabiego po ojcu i został wybrany na lorda przedstawiciela Irlandyi: należy do stronnictwa liberalnego. Od młodości zamiłowany w naukach, poświęcił majątek i zdolności swoje optyce i astronomii. YV r. 1826 w majętności swojej Parsonstown założył obser-watoryjum, dla którego narzędzia pod własnym dozorem kazał sporządzać, zwracając szczególną uwagę na doskonałość teleskopowa Najważnicjszem z tych narzędzi jest teleskop olbrzymi, zbudowany za summę 120,000 funt. szt. (5,000,000 złp.), którego długość wynosi 52 stopy, a średnica otworu prawie 6ł/a stopy, moc zaś jego jest 500 razy większa, niż oka nieuzbrojonego. Airy podał opis konstrukeyi tego teleskopu, ukończonego w r. 1844, w tomie IX Abstractions of a-sfronominał societi/. Narzędzie to przeznaczone do obserwowania obłoczkowatośei, niezawiodło oczekiwań i Rossę poczynił w tym przedmiocie wrażne odkrycia. Już w r. 1845 Rossę za pomocą niego rozłożył na gwiazdy 40 obłoczkowatośei, uważanych dotąd za niedające się rozłożyć i tym sposobem obalił teoryję zgęszczenia HerschePa i na niej opartą kosmogo-niję Laplaeea. Późniejsze spostrzeżenia dostarczyły nowych dowodów istnienia obłoczkowatośei spiralnych i przestrzeni ciemnych w materyi świetlnej, co uczyniło niewątpliwą możność rozkładu wszystkich mass obłoczkowatych na gwiazdy. Tym sposobem Rossę przyłożył sie do ustalenia nowej epoki w astronomii, a obok tego nie ustawał w usiłowaniach nad powiększeniem mocy swego olbrzymiego teleskopu. Prócz tego Rossę zasłużył się sprawie ludzkości swe-mi listami o Irlandyi: Letters on the State of Ir et and (1847); rozwinął też wielką czynność w czasie głodu panującego w tym kraju. Zasiadając przez długi czas w towarzystwie królewskiem w Londynie, był jego prezesem od 1849 do 18«5 r.
Rosselins (Annibal), znakomity swego czasu teolog, professor akademii krakowskiej, rodem z Kalabiyi, był kapłanem zakonu Franciszkanów; wezwany do Polski przez króla Stefana Batorego do dawania teologii w akademii krakowskiej, umarł tamże 1592 r. Ogromne jego dzieło treści teologiczno-filozoficznej p. t. 1) Pymandrr Mercurii Trismeg/sti, wyszło w Krakowie 1585 de 1590 r., w 6 tomach in folio staraniem Hieronima Powodowskiego, który nie szczędził znacznego nakładu i pracy w poprawach i przydanych przemowach. W 5 tomie, noszącym tytuł: De elemenlis et descriptione totius orbis, wymienia autor wielu uczonych Polaków. Oprócz tego głównego dzieła, Rosselius wydał nadto w Polsce 2) De septem saeramentis Ecclesiae, (Poznań 1589 w 8-ce); 3) Oratio funebris S/epkani regis, (tamże 1590 in folie), F. M. S.
RCCSHi r£ (Konrad Franciszek), prawnik, urodził się roku 1793 w Bamber-gu, pobierał nauki w Landshut, Erlangen i Getyndze i od roku 1812 miał urzędowanie przv bawarskim zarządzie administracyjnym i sądowniczym. W roku