page0366

356

S. DICKSTEIN.

Do str. 343.

Krause K. Chr. Fr. W rozprawie swojej „Ueber die Idee der Mathesis, iiber die or-ganische Ausbildung und iiber das Verhdltnis$ der Mathesis zu* der Wisseii-schaft und zu dem Leben^u, pisanej w lutym 1832. (p. Philosophischo Abhandlungon von ... lierausgegeben von Dr. Paul Hohfeld und Dr. August WUnscbe. Lipsk 1889) wspomina o zasługach Wrońskiego w filozofii matematyki i o dziele „In-troduction a la philosophie des mathematiques^u z r. 1811.

Do str. 343.

W „Revue philosophiques^u XXVIII, 1889, w artykule" „Le conlraste, le rythme et la mesure^J pisze C. Henry (str. 357) „Dans une lettre au comto Durutte datee du 3 janvier 1850 le mathematicien — philosophe Hocne-Wroński indique une gammę dont les nombres sont rythmiques au sens qui sera dófini plus loin. Ces nombres apparaissent dans le „Resume de la Technie harmonique^u de son disciple le comte Camille Durutte; mais ni le maitre ni le disciple n’ont expose les raisons de leur choix qui semble avoir ete de ces intuitions, comine l’hi-stoire de la science en eririgistre si souvent*C Porówn. przypisek do Nr. 104.

Do str. 343 Nr. 115.

Istota swa nie różnią, się od metody teleológicznej Wrońskiego metody podane przez Fr. Meyera w artykule „Zur Au/lbsung der Gleichungen^a (Mathematische An-nalen t. 33, 1889), i przez Fr. Cohna w rozprawie: » Ueber die in recurrirender Weise gebildeten Griissen und ihren Zusammenhang mit den algebraischen Olei chungen (ib. t. 34, 1894). Wielkości wytwarzające się >sposobem zwrotnym*, o których tu mowa, sa funkcyami alef Wrońskiego.

Do str. 344 Nr. 125.

Martone M. Introduzione alla Teoria delle serie Parte. 11. ll problemu universale del Wroński e la resoluzione dell'eąuazioni. Catanzaro, 1892, 8-o wiek. str. 41.

Introduzione alla Teoria delle serie Parte 111. ed ultima. Le serie piu celebri e la legge suprema. Catanzaro 1894, 8-o wiek. str. 17.

Dó str. 348 Nr. 137.

Następne (cztery ostatnie) noty ukaża sie w „Bibliotheca mathematica^u w roku 1896 i obejmować będq: 9. Intćgration des ćquations diffórontielles et des equations aux differences. 10. Rósolution „systematique“ des óquations algebriques. 11. Changement des variables Dćrivćes des ordres superieurs. 12. Calcul des grades et des gradules.

Do str. 350 Nr. 150.

Pascal E. Esercizi e notę critiche di calcolo infinitesimale. Milano. 1895.

„Nota storica e bibliografica^u (str. 208 — 209), zawiera na str. 209 wiadomość o prawie najwyższem Wrońskiego i o odnoszących się do tego przedmiotu rozprawach Cayley’a, Transona, Cli. Lagrange’a i Mansiona.

http://rcin.org.pl