dr. józicF Siemiradzki: geologia ziem polskich 103
mackich wyróżnić możemy kilka poziomów kolejno coraz bardziej ku południowemu wschodowi przekraczających.
Warstw? bmrłowskie. Najstarszym z nich są t. z w. warstwy bugłowskie, wykształcone na południe Krzemieńca w bezpośredniem sąsiedztwie pasma Miodoborskiego; warstwy te złożone z iłów i rnar-gli zawierają gromadnie skorupki drobnej Venus Konkensis Sok., Er Ml li a tngonula, Erv. dissita i inne i zdają się w samych Miodo-borach (okolice Grzymałowaj łączyć stopniowemi przejściami z gór-no-mioceńskiemi warstwami morskiemi (proniatyńskie margle prze-grzebkowe).
Warstwy enriliowe Powyżej tych przejściowych pomiędzy tor-tonienem i Sarmatem warstw bugłowskich, leży główny kompleks twardych wapieni lub piaskowców i piasków z gromadnie występu-jącemi skorupkami małży Enńllia podolica, Cardium pr otrą dum, Car-dium obsoletum, Cardium rułJienicum, oraz pojedyńczemi okazami Trochus podolicus, Mactra podolica i inn. form zbliżonych do dzisiejszej fauny czarnomorskiej.
Utwory podobne zaczynają się w okolicy Pińczowa i Stopnicy, gdzie leżą na gipsach górno-mioceńskich. W lubelskiem tworzą wąską smugę na brzegu Wisły około Frampola, Goraja i t. d., w poje-dyńczych wysepkach przekraczają ku wschodowi granice morskiego miocenu, rozproszone w okolicy Chełma, Piasków i inn. Główną masę sarmatu widzimy jednak dopiero na Wołyniu na wschód Krzemieńca, oraz na Podolu rosyjskiem i w Bessarabii.
W Miodoborach i w paśmie lubelskiem utwory sarmackie po części wykształciły się w postaci raf mszywiołowych z Pleuropora lapidosa.
Ikrowcowe wapienie Wołynia, Szeroko rozpostarły się piaski oraz wapienne ikrowce sarmackiego piętra na wschód linii, łączącej Krzemieniec z Uszycą, gdzie wieńczą szczyty najwyższych wTzgórz, sięgając ku północy do Beresteczka. Dubna, Korca, na wschód do brzegów Słuczy i Bohu, od Lubaru do Chmielnika. Najwyższe ogni wo sarmackiego piętra, rozwinięte na połudmowem Podolu w powiatach Winnickim, latyczowskim, lityńskim etc. tworzą wapienie rafow^e, zlepione z pokręconych rurek mszywiołów [Membranipora terebrata) w których znajdujemy zrzadka charakterystyczną faunę górno-sar-macką: Mactra podolica, M. Fabreana, Tapes gregaria, Cardium obsoletum, C. Dóningki Eisch., 0, Loioeni Nordm., C. Fittoni, Modiola Yolhynica, M. marginata, M Denysiana Orb., Trochus podolicus, T. Woronzomi Orb., T. marginatus Eichm., T. fenonianiis Orb., T. Pol-landianus Orb., Buccinum duplicatum, B Yerneulli Orb, i inne, Ra-