Od tego kłopotu, wyprowadzenia wszelkiej błogości i nieprzyjemności życia z jednego i tego samego źródła, zbawiały się ludy nu niższych stopniach umysłowego rozwoju stojące tem, że owemi przeciwieństwami obarczały istoty niewidzialne, przyjmując, iż prócz przychylnych sobie duchów, otoczone są i czyhającemi na ich szkodę i zgubę. Skoro tylko ten utwór wyobraźni raz dokonanym został, uszlachetnienie rodu ludzkiego mogło rozpocząć swój bieg przez rozmaite stopnie. Na pierwszym i najniższym z nich następuje usiłowanie przebłagania niewidzialnych wrogów. W jednym hymnie Madagas-sowie wzywają Zamhora i Nianga jako stwórców świata i dodają, że do Zamhora nie wznoszą żadnych modłów, gdyż dobrotliwy bóg ich nie potrzebuje '). Cześć bóstwa złego z pominięciem dobrego spotykamy u Afrykańczyków Kongo 2) i u Hottentotów 3). Murzyni z wybrzeża niewolników wyznają, że bóg tak jest wielki i tak wysoko, że się o nizki świat ludzki wcale nie troszczy 4). W Ameryce kierują się Patagończycy takićm samem wyobrażeniem, gdyż i oni czczą jedynie szkodliwego Gualitszu 5). A że Abipończycy również szkodliwe bóstwa jedynie czcili, więc ich Dobrizhoffer 6) zalicza także do czcicieli szatana. Appun 7), przytaczający nazwiska dobrych i złych duchów u Arrowaków, ludów Warrau, Arekuna, Makuszi, i Atorai w Guayanie, oraz u Karibów, dodaje również, że one samego stwórcę za istotę tak nieskończenie wzniosłą mają, iż ona się o pojedynczego człowieka troszczyć nie może. Słońce i księżyc zastępują u Bo-tokudów oba przymioty boskości 8). Działanie dualistyczne rozdzielili Egypcyjanie pomiędzy Hezirysa (.Osiris) i Seta, Chaldejczycy pomiędzy planety, z których Jowisz i Wenera przedstawiali przychylne, Saturn i Mars szkodliwe gwiazdy, chwiejny zaś Merkury łączył się zawsze z chwilowemi władzcami astrologicznego nieba. Cześć straszliwego Sziwy w Indyjacn należy również za usiłowanie1 przeje-
») Roskoff. Geschiehte des Teufels. T. I, str. 414.
'-) Winwood Re a de. fiiarage Africa. London la63, str. 250.
3) Kolbe. Cap der guten Hoffnung, str. 414.
4) Bosman n, lc. T. II, str. 154.
b, Mus ter 8, Unter den Patagoniern. Dautsch v. J. E. A. Martin, .jena 1873, str. 198.
6) Geschiehte der Ab p.-ner. T. II, -tr 87.
?) Ausland 1872. N. 29, str. 683.
8) v. Marti us. Ethnographie. T. I, str. 327.