— DO O
trzeba i owe starożytne a przez Dayaków tak wysoko cenione i czczone naczynia, zwane tapayah. Są to wazy bez uszek, pokryte roz-maitemi wizerunkami mianowicie kwiatów i smoków. Wysokość ich ceny stosuje się do ich wieku, który Dajakowie po pewnych znakach poznają, tak że niekiedy po 16000—20000 złp. w proszku złotym za sztukę płacą. Naczynia te nie służą do żadnego powszedniego użytku, lecz przechowują się według tego, czy są w posiadaniu pojedynczej rodziny lub całej gminy, w domu lub budynku gminnym- Czasami prowadzą się o nie krwawe wojny a do niektórych, odznaczających się szczególnie wielką starożytnością, odbywają się pielgrzymki z dalekich stron, mające posłużyć du oswobodzenia się od chorób i zaczarowali. Ponieważ takie same naczynia spotykają się również i na wyspach Jawa i Sumatra, wdęc nie ma prawie wątpliwości, że to nic innego tylko buddystyczne dzbanuszki od relikwij, które Dayako-wie jako szczątki niezrozumiałego dla nich więcej starożytnego kultu wysoko poważają i czczą.
bj. Battakowie 1).
Ubranie Battaka składa się głównie z większej płachty z mate-ryi, przez nich samych wyrabianej, obwijającej w postaci spodni biodra i uda aż do kolan. Kobiety i osoby znakomitsze (radczas) noszą zamiast płachty obszerne odzienie, podobne do spódnicy i zwane Ke-pokopo. Górna część ciała pozostaje odkryta, a głowę pokrywa chusta, zwana bungas. Dla ozdoby bywają noszone mos.ężne obrączki na rękach i szyi, a mężczyźni przypiłowują sobie dla tój samej przyczyny zęby.
Battakowie stanowdą lud rolniczy i zajmujący się chowem bydła, i mieszkają razem we wsiach, które obwarowywane bywają. Chaty ich zbudowane są z bambusu i trawy allang na palach, a wejście do nich jest jedynie po drabinie możliwe. Są one czworokątne i posiadają tylko jedne drzwi, okien zaś wcale nie mają. Długość ich wynosi
F. J u n g h u k n. Die Battalaeuder auf Sumatra. Aus d. Hollaendischen Berlin 1847. — N eubronner van der Tunir, Bataksch—nederduusch wo-ordenboeck. Amsterdam 1861 (z bardzo ładnemi etbnograficznemi obrazkami;.