461
Jakut lubi samotność, będąc w sobie zamkniętym. Żywność jego składa się z kwaśnego mleka krowy i kobyły, oraz z mięsa wołowego i końskiego. Tłuszcz jest przysmakiem wielkim i poebłauiany bywa w wielkich ilościach, zmieszany z proszkiem kory modrzewia lub ryb suszonych i razem usmażony. Z mleka krowiego wyrabiany bywa ser kwaskowaty, który ma być nadzwyczaj smaczny i odżywny. Zadziwiającym jest umiarkowanie, a zarazem i żarłoczność Jakuta. Znieść może największe znoje mając tylko trochę kwaś nago mleka dla pokrzepienia, lecz gdy żywności jest podostatkiem, to zdolny uporać się w kilku dniach i z łosiem. Do środków przysmakowych należy głównie tytuń i to najmocniejszy, którego dym bywa połykany. Śpiew Jakuta jest nadzwyczaj smetuy i jeduostajuy i w nim odbija się cały charakter tego ponurego, sobie zamkniętego i nietowarzyskiego ludu. Jakkolwiek przyjęli chrzest, są oni jednak tajemnie i w duszy zwolennikami szamaństwa i szamanów, do których pomocy we wszystkich przypadkach się uciekają.
U właściwych Mongołów ubranie mężczyzn składa się latem z nankinowych kaftanów ciemnego koloru zimą z kożuchów, w pasie przewiązanych rzemieniem, na którym nóż, fajka i woreczek z tytu-niem wasi. Podczas deszczu bierą na siebie płaszcze sukienne, osoby znaczniejsze barwy czerwonej, lud prosty czarnej. Na głowie noszą czapkę sukienną, wt zimie kożuchem baranim lub futrem lisim obszyta. Na nogach noszą ciężkie obuwie ze skóry kroju chińskiego z grubemi podeszwami. Brodę golą i włos z nićj, jeśli można, wyrywają. Prócz tego osoby oboje] płci noszą jednakowe spodnie. W ogóle ubiór kobiet nie różni się. wiele od ubioru mężczyzn, tylko że czasem krój jest cokolwiek odmienny i więcej na nbn ozdób, mianowicie na czapce i bucikach. Prócz tego rozdzielają włosy na dwie strony i zaplatają je w warkocze, ozdobione perłami i koralami i zwieszone zwykle z przodu. Ubiór KalmukóiY nie wiele się różni od tego; głównem odzien'em wierzchnia długa opończa. labczyl:, a pod. nią rodzaj żupana aż do kolan sięgającego, beszmet i spodnie, szedł ar. W zimie kożuch barani, latem na deszcz burka wołochata, obszerna i nod szyją za pomocą rze-
p Bicł-ur in Iakiuf. Denkwiiudigkeiten uebor die Moiigolei. A as dem .Eussischen uebersezt von K. T. von der Borg. Berlin 1832.-Ber ginami Benjamin. Nomadiscke Streifereien unter den Kalmncken, Eiga 1804. Pallas P. S. .Sammlung historischer Nadmchten iiber die mongolischen Yolkercdiaften. St. Petersburg 171—1801, 2 T,