409
czyć, iż wysokiego stopnia umysłowego rozwoju dosięgnął. Lecz upadek szybki indyjskiej kultury po zerwaniu związku z Indyjami, wskazuje na to, iż mu brak wytrwałości, a może i na niższy stopień uzdolnienia w ogóle całego m a i a j s k i e g o p 1 e m i e u i a.
Trzecią gromadę ludów Ólaiajskich stanowią t. z Mikronezi. Są to mieszańcy Papuanów i Poły u czyj czy ko w; z języka, obyczajów i urządzeń społecznych należą jednak do ostatnich. U mieszkańców wyep Palau przeważa jednak krew7 papuańska i z tego powodu lepiej ich nie liczyć do malajskiego szczepu1). Więcej ku wschodowi typ staje się bardziej do polynezkiego podobnym, pomimo to, na najodleglejszych naw7et granicach swego zamieszkania odróżniają się oni od Polynezyjczyków czystych swym włosem kędzierzawym, ze zbliżeniem się zaś ich do Japonii wzrasta u nich skośność oprawy oka.-
Pomiędzy azyiatyckiemi jako też i polinezyjskiemu Malajczyka-mi jest wązkogłowy kształt czaszki rzadkością; gdziekolwiek się zdarzy, jak np. na wyspach Karolińskich, służy jedynie do stwierdzenia tej zasady, że ludność mikronezyjska powinna być za mięszaną uważa* na2). W obu pierwszych oddziałach malajskmgo szczepu wysokość czaszki jest tak samo wielka jak szerokość jej3) a może nawet i cokolwiek większa. Prognatyzm pozostaje wt granicach bardzo umiarkowanych a luki jarzmowe są mniej lub więcej odstające. Wszystkie ludy, należące do tego szczepu, posiadają ciemną. iecz nigdy czarną, azyja-tyccy Malaj czycy nawet tylko brudno żółtą barwę skóry. Włos czai-ny, długi, twardy i prosty, mały zarost brody i ciała, który nawet sztucznie usuwany bywa, oto znanńona, łączące ich z innemi szczepami mongolskiego plemienia. Czjm bliżej lądu azyjatyckiego ich siedziby leżą, tym częstsza skośność ich oczu. To znamię zbliża ich do lud ow wschodu starego świata mocno. Nie tylko że tam stają się podcbniej-si do nich aniżeli do wszelkich innych szczepów ludzkiego rodu, ale nawTet nie da się żadna stała i pewna granica między nimi ustanowić, znamiona typowe zlewają się tutaj pomiędzy sobą. Z tego powodu przypisano też, chociaż nie słusznie, mieszkańcom wysp Nias i Batu
!) Sempe r, Die Palau Inseln. Leipzig 1873, sir. 361.
2) Barnard D a v i s. Thesaurus Craniorum sir 359. prócz tego powyżej str. 56.
3) U W a 1 c« e r a Występuje to znamię mocniej jak u B a r n a r d a L) a-v i s, lecz zapewnie dla tego, że ostatni wymierzał największą szerokość czaszki.