COACHINGI MF.NTOR1NG W PRAKTYCE
3. Wyobraź sobie, że jesteś antropologiem, badaczem, który zamiast oceniać stara się jak najwięcej dowiedzieć. Nie włącza osobistych kryteriów, gdyż wtedy zaciemni obraz i niczego się nie dowie. Przeciwnie, podchodzi do zagadnienia, jakby nic o nim nie wiedział. Teraz przy każdym ocenionym elemencie zapisz pytania:
Jakie to jest?
Co z tego wynika?
O czym mnie informuje?
4. Możesz też wyobrazić sobie, że stawiasz pytania z pasją i energią poznawczą dziecka, które potrafi zasypywać dorosłych setkami pytań.
5. Postaraj się opisać każdy element z listy, odpowiadając na pytania, tak jakby przedstawił to obiektywny antropolog kulturowy.
6. Kiedy lista będzie już kompletna, zadaj sobie pytanie:
Jaka jest różnica pomiędzy oceną a opisem?
Co odkrywasz, dając sobie szansę na „antropologiczny opis” zamiast oceny?
1. Teraz pomyśl o pięciu osobach, które poznałeś w ostatnim czasie.
2. Zapisz swoją ocenę tych osób.
3. Teraz zadaj sobie kolejne pytania, odnosząc je do konkretnych osób:
a. W jaki sposób oceniłem tę osobę?
Zwróć uwagę na kryteria i przymiotniki, którymi się posłużyłeś.
b. Czego mógłbym się dowiedzieć o tym człowieku, gdybym zamiast oceny uruchomił postawę antropologa?
c. Teraz do tych samych osób zastosuj opis odniesiony do faktów:
Ocena = Nie podoba mi się głupawy uśmiech na tej pucułowatej gębie i to, jak ostentacyjnie wrpatruje się we mnie ten natrętny facet.
Opis odniesiony do faktów - Ten człowiek lekko się uśmiecha. Nie znam powodu tego uśmiechu i dlatego jestem zaniepokojony. Człowiek ma okrągłą twarz i uważnie się we mnie wypatrywał przez moment.
d. Czego nauczyło mnie spotkanie z tym konkretnym człowiekiem? Swoje odkrycia zapisz.
1. Załóż notatnik do ćwiczeń, może to być zwykły zeszyt, i podziel stronę na trzy kolumny/ rubryki: Osoba, Przyjaciel i Nauczyciel.
2. Od dziś przez tydzień spotykając się z ludźmi [zarówno znanymi, jak i obcymi], zadawaj sobie pytanie:
55