353
§9. Sumowanie szeregów rozbieżnych
Podniesiemy dalej do kwadratu ten szereg. Otrzymujemy szereg
1 — 2+2—3+ ....
którego suma uogólniona otrzymana metodą Poissona-Abela wynosi = (y)2. Metodą Cesary szereg ten nie jest sumowalny.
424. Inne metody sumowania uogólnionego szeregów. 1) Metody G. F. Woronoja. Niech będzie dany ciąg liczbowy {p.} i niech
Po = Po, .... Pn = Po+Pi + ... +Pm (n > 0) .
Z sum częściowych A„ szeregu (A) utworzymy wyrażenia
... _ Pm Ao+Pn-l A i+ ... +po A„
■ y. •
Jeżeli w, -* +, gdy n -*■ oo, to A nazywa się sumą uogólnioną szeregu (A) w sensie Woronoja przy danym ciągu {/>„}.
Liniowość metody, zarówno w tym przypadku, jak i w następnych, jest oczywista i nie będziemy sięgną tym zatrzymywali.
Aby metoda Woronoja była regularna, potrzeba i wystarcza, by
lim = 0.
*-*oo Pm
Konieczność warunku. Załóżmy najpierw, że rozpatrywana metoda jest regularna. Niech z tego, że A, -*■ A, wynika zawsze, te w. -*■ A. Jeśli w szczególności weźmiemy szereg
1 —1+0+0+0+ ...,
którego pierwsza suma częściowa Ao = 1, a pozostałe Am = 0 (zatem także A = 0), to musi być
w, - P./P. -*■ 0 .
Dostateczność. Załóżmy teraz, że warunek zawarty w twierdzeniu jest spełniony i udowodnimy, że z A, -*• A wynika -*■ A.
Sięgniemy do twierdzenia Toeplitza [391] i zastąpimy w nim x„ przez A„, a przez p„~JP„. Warunek (a) tego twierdzenia jest spełniony, gdyż
t,
Pm—m ^ Pm—m Q
Pm Pm-m
Spełnienie warunków (b) i (c) jest oczywiste, bowiem
M-0 m-0
A zatem w, -+• +, co należało udowodnić.
2) Uogólnione metody Cesary. Poznaliśmy już w ustępie 420 metodę średnich arytmetycznych. Jest ona nąjprostszą spośród nieskończonego ciągu metod sumowania podanych przez Cesarę. Dla ustalonego k wprowadza Cesara ciąg o wyrazach
i granicę tego ciągu dla n -*• qo traktuje jako sumę uogólnioną (rzędu k) szeregu (A). Dla k — 1 wracamy do średnich arytmetycznych.
23 Rachunek różniczkowy