132

A HibUl. IM1U.1 .Vv»i    --u, r ), buui :uO

ISBN D4H1II ł-7. © by »N TOS >«}

132    4 BUOOWA CZĄSTECZKI

clzy jądrami atomowymi. Zależności te można prześledzić, porównując długość wiązania w obojętnej cząsteczce 0> z długością wiązań w jonach powstałych przez dodanie jednego lub dwóch elektronów do cząsteczki 0_; albo przez odebranie jej jednego elektronu. Jon O, występuje w związkach zwanych ponadtlcnkami. np KO... jon O; w nadtlenkach, lip. BaO.. Występowanie jonu di tlenu (jonu oksygenylowcgo) O,' stwierdzono we fluoroplatynianic oksygenylu 0;Ftl^;f, (por. p. 18.5).

Wymienionym tutaj jonom i cząsteczce obojętnej możemy przypisać następujące konfiguracje elektronowe oraz wynikające z nich rzędy wiązania:

O:    KK(a 2y) V *2y)^ł(a 2p, t^:OT 2p, )* (s 2p,)^ł(.t ’2p_t)'    RW    = 2|

0|    K K(o'2s)^t(o’2s)^:&2p,)^t(x2p,)ⁱ{)r2p,)^I{x'2pyy(x*2p_ty    RW =2

0_;    RW =li

Ol    K Kio2s)Ho'2j)'<°2p,)^t(x2p_l>Hx2p_t?(x'2p_y)^t<x’2p_;)ⁱ    RW =1

Jak wynika z rys 4.6. długość wiązania maleje w miarę wzrostu rzędu wiązania w szeregu od O] do Ot- Należy dodać, że w tym samym kieiunku rośnie energia wiązania.

4.6. HETEROJĄDROWE CZĄSTECZKI DWUATOMOWE

Wiązania w cząsteczkach dwuatomowych hctcrojądrowych. to znaczy zawierających jądra dwóch różnych pierwiastków, rozpatrujemy podobnie do wiązań w cząsteczkach homojądrowych — tworzymy orbitale molekularne jako kombinac je liniowe orbitali atomowych obu atomów Orbitale te. podobnie jak poprzednio, muszą spełniać warunek jednakowej symetrii w stosunku do osi wiązania oraz mieć niezbyt różniące się wartości odpowiadających im energii. Różnica w stosunku do cząsteczek homojądrowych polega na tym, że orbitale atomowe użyte do utworzenia kombinacji liniowej mogą się różnić zarówno pod względem energii, jak i typu. Na przykład w gazowej cząsteczce laH spotykamy wiązanie utworzone przez orbita! li wodoru i 2i litu. a w cząsteczce HF wiązanie utworzone przez orbita! Is wodoru i 2p fluoru. Różne będą także współczynniki c_A i c_B w równaniach (4.1) i (4.2), co prowadzi w konsekwencji do niesymetrycznego rozkładu ładunków elektrycznych w cząsteczce.

Schemat poziomów energetycznych w cząsteczce UH przedstawiono na rys. 4.7. Nakładanie się orbitali atomowych li wodoru i 2i litu prowadzi do powstania dwóch orbitali cząsteczkowych typu <r. wiążącego o i anty wiążącego <r*, podobnie jak w cząsteczce Hi. Cząsteczce LiH odpowiada w stanie podstawowy m konfiguracja elektronowa <l.f_L,f^J(<T)\ w której dwa elektrony zamkniętej powłoki li litu pozostają na tym samym orbilalu. dwa zaś elektrony walencyjne pochodzące po jednym od atomów wodoru i litu zajmują poziom energetyczny orbitalu cząsteczkowego rr. Fakt. że różnica poziomów lin wodoru i 2iu htu jest stosunkowo duża. wynosi ona bowiem 793.7 kJ mol^-1. Ij. 8,205 eV, powoduje, że gęstość elektronowa wokół jądra bardziej clektroujemnego wodoru jest większa niż wokół jądra mniej clektroujemnego litu. Wiązanie jest więc spolaryzowane.