374

A HibUl. IM1U.1 ,Vv»«    r.,, r ), buui :uO

ISBN D4H1II **. © by »N TOS >«}

374

12 UTLENIANIE I REDUKCJA

Er.’-,*/- = EZufl& + — In

r Ort'-

r-    r-3-    ,    .    ⁿ»«‘-

t-Sa>’iW “ C_bi. .,!. + — In-

2A «j«j.

112.4)

(12.5)

Łącząc równania < 12.1 )-< 12.3) otrzymujemy ostateczny wzór na siłę elektromotoryczną ogniwa zawierającego roztwory silnie rozcieńczone

_ (?♦    _ r-r- . EE . ^<r.¹- ' ^'

E -    + _2f ^ _Cfclł

(126)

Łącząc zaś równania (12.1). (12.4) i (12.5), uzyskujemy wzór bardziej ogólny

RT

E = E,~._iV. - EZ.+ ?? In^ ’    ^ 2F oL. Ou‘

112 7)

Innym przykładem ogniwa, w którym zachodzą reakcje utleniania i redukcji jonów Żelaza jest ogniwo o schemacie:

Pt | Fe’*.Fc^:* | MnO;. Mn*.H,O* | Pl

W tym schemacie podwójna kieska oznacza klucz elektrolityczny. Jednym półogni-wem jest w tym przypadku elektroda platynowa zanurzona w roztworze jonów Fe¹⁺ i Fe^:', drugim natomiast elektroda platynowa zanurzona w roztworze zawierającym jony MnOj . Mn^ł+ i H,O^f. Jeśli aktywności tych wszystkich jonów są jednakowo, to elektroda zanurzona w roztworze soli żelaza wykazuje niższy potencja! od potencjału elektrody zanurzonej w roztworze zawierającym związki manganu. Przebiega na niej proces utleniania

SFc^J- -* 5R- + Se '    (d)

Proces redukcji zachodzi na elektrodzie o wyższym potencjale:

MnO; + 8HjO^ł + 5e — Mn* + I2H,0    le)

Suma obu procesów daje równanie

MnO, -f 811,0- 4- 5Fc^:* = Mn* + 1211,0 4- 5Fe’*    (f)

Na elektrodzie platynowej zanurzonej w roztworze jonów Fe^H i Fe¹⁴ może zatem przebiegać zarówno redukcja Fc^H do Fe*. jak i utlenianie Fc^I+ do Fc^H. zależnie od tego. czy elektroda stanowi w ogniwie biegun dodatni, czy ujemny. Proces elektrodowy na niej zachodzący można więc przedstawić jako reakcję odwracalną:

Fe* 4- c ^ Fe*

(g)