166

EU U? ^)^łf\ J\ D D S? ^    & Limit wydruku: O

- iLibrary Keader

Strona 166/228

*^l'"'io^r • u W*» *m * ’^,rf'"”" """'

Polska Policja w Generalnym Gubernatorstwie w czasie II wojny Światowej

różnych nurtów politycznych (GL/AL, BCh, NSZ), a także udział w pracach konspiracyjnej administracji paiistwowej oraz uczestnictwo w konspiracji cywilnej prowadzonej przez poszczególne partie polityczne,

O indywidualna działalność funkcjonariuszy - samopomoc obywatelska (sabotowanie zarządzeń i poleceń o charakterze antypolskim, pomaganie osobom zagrożonym i prześladowanym przez okupanta).

9.5. Państwowy Korpus Bezpieczeństwa

Państwowy Korpus Bezpieczeństwa (PKB) należał do pionu tzw. konspiracji cywilnej kierowanej przez Delegaturę Rządu na Kraj. Wśród jej departamentów znajdował się Departament Spraw Wewnętrznych („Lad” „Sieć”, ..Rój”) oraz Departament Informacji i Pracy („Iskra”). Ten sktadat się z kilku wydziałów, m.in. Wydziału Bezpieczeństwa i Wydziału Społeczno-Politycznego, miał własny wywiad poli-tyczno-obronny w postaci centralnych i terenowych oddziałów służby informacyjnej („Stożek").

Policja „granatowa" miała najwięcej powiązań kadrowych z oddziałami „Iskry" i „Stożka”, jednak jej główną formą uczestnictwa w konspiracji cywilnej był PKB. Podlegał on na szczeblu centralnym dyrektorowi Departamentu Spraw Wewnętrznych, a na terenie okręgu i powiatu delegatom rządu. Państwowy Korpus Bezpieczeństwa powstał pod koniec 1939 roku z inicjatywy ppłk. Koziclewskiego, który został pierwszym komendantem tej organizacji. PKB przestał istnieć na początku 1940 roku w związku z licznymi aresztowaniami wśród oficerów warszawskiej PP, ale w marcu 1941 roku wznowiono jego działalność pod tym samym kierownictwem. Zastępcą ppłk. Koziclewskiego został funkcjonariusz Policji Polskiej ppłk Wasilewski.

Głównym zadaniem PKB miało być zorganizowanie służby bezpieczeństwa na czas powstania i okres powojenny. Od końca roku 1942 do pierwszej połowy 1944 roku trwała rekrutacja funkcjonariuszy Policji Polskiej do PKB na obsrzarze pięciu dystryktów. Powołano komendantów wojewódzkich, na ich wniosek komendant główny mianował komendantów powiatowych i miejskich, oni z kolei tworzyli odpowiednie oddziały PKB. Zakładano, że stanowiska kierownicze znajdą się w rękach osób spoza służb policyjnych, a kh zastępcami oraz kadrą instruktorską jednostek będą policjanci, ale ponieważ stale brakowało kadr cywilnych do pełnienia funkcji dowódczych, sprawowali je policjanci.

Działalność PKB była skoncentrowana na kilku kierunkach:

O studia nad przyszłym systemem bezpieczeństwa.

O przygotowania do zbrojnego powstania,

© szkolenie nowych kadr (organizowano kursy oficerskie i podoficerskie),

F* Ite!ix iLibrary Reader

Historia Policji w Polsc...

Li