klsti100

120

{. Moszyński: kultura ludowa słowian

133. Pewien odpowiednik dla zasięgu okrzyku a skiira i t. p. daje nam geograficzne rozmieszczenie jednego z okrzyków, używanych do wabienia krów. Mianowicie w okolicy Suwałk, a dalej na Białorusi (łącznie z południową Litwą i Łotwą), oraz na Wielkorusi pskowskiej, twerskiej, ołonieckiej, wiatskiej, wreszcie u Finów nad-wołżańskich i Baszkirów, oraz na Syberji wołają na krowy t pruska, tpriika, tpru i t. p. (porówn. wymieniony w § 132 okrzyk na owce). Co ciekawe i na zachodniem Mazowszu w pewnej miejscowości wabią podobno cielęta okrzykiem ptruś a; ale ta wiadomość wymaga sprawdzenia; osobiście nigdzie w rdzennej Polsce podobnego wabienia krów czy cieląt dotychczas nie notowałem. — W Bułgarji pospolicie odpędzają krowy, wołając ptr, prt, prut, prtć i t. p.

Mapka 3. - 1. Zasiąg odpędzania a skiira, a Skir i t. p. (ob. § 132).

2. Ślady tegoż odpędzania.

Zawołania muśa, maćka i t. p., używane w stosunku do krów w północno-zachodniej Polsce, pozostają w zależności od podobnych zawołań niemieckich, znanych m. i. na niemieckim Śląsku, w Prusach wschodnich, oraz na pruskiej Litwie, (muc, muśe, mutś, motś i t. p.).

Co do odpędzań i zawołań na konie, to zaznaczmy, że Polska, wzięta w granicach politycznych, dość zajmująco rozpada się pod względem zasięgu różnych tu należących okrzyków na oddzielne prowincje. Sumarycznie generalizując dane i opuszczając szczegóły,