klsti104

124

K. MOSZYŃSKI: KULTURA LUDOWA SŁOWIAN

W obrębie Słowiańszczyzny występują głównie dwie rasy tego zwierzęcia: Cap-rci hireus ensieornis, Augst o rogach szablastych, płaskich na stronach zwróconych ku sobie (fig. 97 i tabl. IV, 1), oraz Capra hireus strcpsieeros, Augst — o rogach skręconych, wywiniętych (fig. 98 i tabl. IV, 2). W całej niemal Polsce, gdziekolwiek koza jest hodowana, na zaeh. Białorusi i Polesiu spotykamy rasę pierwszą. Ale już w południowej Małopolsce występuje i rasa druga, znana poza tern ze Słowiańszczyzny bałkańskiej i południowo-wschodniej. O ile sądzić wolno z fotografij, ta sama rasa występuje i na południowej Wielkorusi (w gub. tainbowskiej), oraz w środkowej Azji (u Kirgizów).

186. Chów owiec jest bezporównania bardziej rozwinięty na ziemiach słowiańskich, niż chów kóz. Zwłaszcza słyną pod względem wielkich ilości owiec obszary górzyste (Karpaty, Alpy dynarskie, Rodopy etc.), t, j. obszary gdzie wogóle pasterstwo stanowi nadzwyczaj ważną gałąź ludowej gospodarki. — U Słowian południowych baran wzgl. jagnię jest pospolitą ofiarą składaną podczas obrzędów i uroczystości; z kości owiec się wróży; ale w wierzeniach słowiańskich

99—101. Rogi owiec ras hodowanych na ziemiach słowiańskich. — 99. Wrzosówka rosyjska (samiec i samica). -- 100—lOt. Owce świdrorogic (Orin doliv.hv.ra strepsi-eeros): 100 cakiel tatrzański, 101 — czaszka Rys. wg ,T. Rostafińskiego, Owce, r. 1921, słr. 9, fig. 2, 7 i 5.

owca nie gra żadnej prawie roli. — Odmiany owcy tworzą na terenach Słowiańszczyzny dwie rasy. Do pierwszej należą owce długoogo-nowo, o ogonie dłuższym, pokrytym wełną; do drugiej — krótkoogo-nowc, nacechowane ogonem krótszym, pokrytym szerścią odmienną niż reszta ciała. Przedstawicieli rasy krótkoogonowej (Ovis hraehy-ura fig. 99) spotykamy na Wielkorusi syberyjskiej i północnej europejskiej, Polesiu (zapewne i na Białorusi), a dalej w Polsce rdzennej, zaś poza granicami Słowiańszczyzny — także w północnych Niemczech, Skandynawji i Szkocji. Jednem słowem zasiąg tej