Strona 82/575
Spis treści -Teoria komunikowania... o
l> M<Quail. fiww iomtmikomonta masourgo. SVjnrjw« 2007 ISBN 97X-XJ-OI-ISIJ3-M, C by W'N PWN 2007
masowych (42)
a 2.1. Od początku do mediów masowych (43)
a 2.2. Media drukowane -książka i bib Ho teka (44)
i® □ 2.3. Media drukowane -gazeta (47)
a 2.4. Inne media drukowane (50)
0 2.5. Film jako medium masowe (50)
a 2.6. Radio i telewizja (53)
a 2.7. Muzyka
fonograficzna (55)
i® □ 2.8. Rewolucja
komunikacyjna - media nowe wobec starych (57)
0 03 2.9. Zróżnicowanie mediów (59)
a 2.9.1. Wolność a kontrola (60)
3 2.9.2. Wymiary użycia i odbioru (62)
a Podsumowanie (64)
a Literatura uzupełniająca (64)
0 CZĘŚĆ n TEORIE (66)
® Qj Rozdział 3 Pojęcia i modele komunikowania masowego (66)
© □ Rozdział 4 Teoria mediów a teoria społeczna (92)
© □ Rozdział 5 Komunikowanie masowe a kultura (124)
© O Rozdział 6 Nowe media -nowa teoria? (148)
© □ Rozdział 7 Normatywna społeczna teoria mediów (174)
0 CZĘŚĆ m STRUKTURY (200)
© O Rozdział 8 Struktura i
produkt mediów - zasady i odpowiedzialność (200)
© O Rozdział 9 Ekonomia i_
Itelix iLibrary Reader
82 Rozdział 3. Pojęcia i modele komunikowania masowego
osobiste. Wszystko lo podkopuje wiarę w potęgę mediów. Wczesne koncepcje mediów jako strzykawki lub „magicznego pocisku" szybko odrzucono jako nieadekwatne (zob. Chaffee, Hochheimer 1982; DeFleur, Ball-Rokeach 1989). Od kilku dziesiątków lat jest już jasne, że oddziaływanie mediów po prostu nie wywiera przypisywanych mu bezpośrednich skutków (zob. Klapper 1960). W gruncie rzeczy zawsze trudno było udowodnić jakikolwiek znaczący skutek.
3.8.1. Inna wizja społeczeństwa i mediów
Najogólniej rzecz biorąc, „paradygmat alternatywny” opiera się na innej wizji społeczeństwa, która nic przyjmuje dominującego porządku liberalno-kapitalistycz-nego jako sprawiedliwego lub nieuchronnego czy najlepszego z możliwych, zważywszy na mizerię ludzkiej kondycji. Odrzuca on także jako nieadekwatny i niepożądany racjonalno-kalkulacyjny, utylitarystyczny model życia społecznego, a model komercyjny - jako najlepszy sposób na działalność medialną. Mamy do czynienia z ideologią alternatywną, idealistyczną, niekiedy utopijną, choć nie przybierającą jednak formy kompletnego modelu idealnego systemu społecznego. Niemniej istnieją dostateczne podstawy, by odrzucić ukrytą ideologię pluralizmu i konserwatywnego funkcjonalizmu.
Głosów krytyki samych mediów mieliśmy aż nadto od początków XX wieku; dotyczyły one zwłaszcza komercjalizacji mediów, niskich standardów prawdy i przyzwoitości. kontroli pozbawionych skrupułów monopolistów itp. Pierwotną inspiracją ideologiczną dla silnie ugruntowanej alternatywy była na ogół któraś z odmian socjalizmu lub marksizmu. Pierwszy silny impuls dali imigranci ze szkoły frankfurckiej, którzy przybyli do Stanów Zjednoczonych w latach trzydziestych XX wieku i przyczynili się do rozpropagowania alternatywnego poglądu na dominującą, komercyjną kulturę masową (zob. Jay 1973; Hardt 1991). Ich wkład polegał na dostarczeniu mocnych podstaw ideologicznych dla postrzegania procesu komunikowania jako zasadzającego się w istocie rzeczy na manipulacji i wyzysku (zob. rozdział 5). Krytyka szkoły frankfurckiej była zarazem polityczna i kulturalna. Idee C. Wrighta Millsa dotyczące społeczeństwa masowego wyrażały zdecydowanie alternatywny pogląd na media, nawiązując do północnoamerykańskiej tradycji radykalnej, i ze swadą obnażały liberalne zakłamanie pluralistycznej kontroli.
W latach sześćdziesiątych i siedemdziesiątych paradygmat alternatywny przybrał swój ostateczny kształt pod wpływem „idei sześćdziesiątego ósmego roku”, łączących różnego rodzaju postawy antywojenne i ruchy emancypacyjne z neomarksi-zmem. Sporne kwestie obejmowały demokrację studencką, feminizm i antyimperia-lizm. Główne elementy paradygmatu alternatywnego i argumenty na jego poparcie są następujące; po pierwsze, bardziej wyrafinowana koncepcja ideologii przekazu medialnego, która pozwoliła badaczom „dekodować” komunikaty ideologiczne prz< zów rozrywkowych i wiadomości rozpowszechnianych za pośrednictwem mcc masowych (które mają tendencję do wspierania okrzepłych struktur władzy i nu nalizowania opozycji). Odrzucono pojęcie z góry ustalonych znaczeń zawartych