Strona 454/575
Spis treści -Teoria komunikowania... o
l> M<Quail. Troru* kommikowtKM masourgo. Wanejw* 2007 ISBN 97X-XJ-OI-ISIJ3-M, C by W'N PWN 2007
Następna strona (Page Down)|
spofeczenscwa o aoscęp do informacji (318)
© □ 12.4. Źródła informacji a treść przekazu (322)
© □ 12.5. Organizacja pracy nad przekazem -przetwarzanie i prezentacja (326)
£3 12.6. Logika kultury mediów (330)
a 12.7. Inne wzory podejmowania decyzji (332)
a Podsumowanie (334)
a Literatura uzupełniająca (334)
0 CZĘŚĆ V TREŚĆ (336)
© □ Rozdział 13 Treść przekazu masowego - zagadnienia, koncepcje i metody analizy (336)
© □ Rozdział 14 Gatunki i teksty (364)
0 CZĘŚĆ VI WIDOWNIA (390)
© □ Rozdział 15 Widownia -teoria i tradycje badawcze (390)
© □ Rozdział 16 Tworzenie się widowni i doświadczenie odbioru mediów (412)
^ część vn
ODDZIAŁYWANIE (446)
© □ Rozdział 17 Oddziaływanie mediów - procesy i modele (446)
© □ Rozdział 18 Oddziaływania społeczno-kulturowe (468)
© O Rozdział 19 Informacje,
opinia publiczna i komunikacja polityczna (492)
0 Rozdział 20 EPILOG (522)
© O Przyszłość komunikacji masowej (522)
£j Bibliografia (530)
£] Indeks nazwisk (567)
454 Rozdział 17. Oddziaływanie mediów - procesy i modele
oddziaływanie bezpośrednie;
oddziaływanie warunkowe (zależne od czynników społecznych i psychologicznych); oddziaływanie kumulacyjne (stopniowe i długotrwałe); poznawczo-transakcyjne (ze szczególnym odniesieniem do schematów i ram).
W istocie modele te korespondują dość blisko z opisanymi wcześniej czterema fazami. Diagram 17.1 podsumowuje główne cechy każdego z nich.
17.2.5. Siła oddziaływania mediów w kontekście historycznym
Zanim zakończymy wątek historii badań nad oddziaływaniem mediów, warto zatrzymać się nad sugestią Jamesa Careya (1988), że różnice poglądów na temat potęgi komunikacji masowej mogą mieć podłoże historyczne. Jak pisze, „można wysunąć tezę, że kluczowym powodem zmian w sposobie myślenia i odejściu od wizji wszechmocnych mediów, przyjęcia skromniejszych założeń co do ich możliwości oddziaływania, a następnie powrotu do wyjściowej oceny ich potęgi, są zachodzące w tym czasie zmiany społeczne". Faktycznie, media były postrzegane jako wielka siła w okresie zawirowań związanych z dwiema wojnami światowymi, natomiast w spokojniejszych latach pięćdziesiątych i sześćdziesiątych wpływ mediów był mniej podkreślany, aż do chwili pojawienia się nowych niepokojów społecznych. Wygląda na to, że zawsze wtedy gdy - czy to wskutek przestępczości, wojny, zapaści gospodarczej, czy paniki moralnej - dochodzi do zachwiania równowagi społecznej, jakąś częścią winy są obarczane media.
Co do przyczyn takich zbieżności w czasie możemy jedynie spekulować, ale nie możemy wykluczyć możliwości, że oddziaływanie mediów jest istotnie większe w czasach kryzysów lub nasilenia niepokojów. 7.asada ta może się stosować do szerokiego zasięgu oddziaływania takich zdarzeń, jak upadek komunizmu w Europie, albo konfliktów międzynarodowych, jak wojna z Zatoce i na Bałkanach w latach dziewięćdziesiątych, czy wojny w .Afganistanie i Iraku po 11 września. Można tu wymienić parę przyczyn. Ludzie często dowiadują się o ważnych wydarzeniach historycznych wyłącznie z mediów i mogą utożsamiać przekaz z medium. W okresach zmian i niepewności ludzie mogą też być bardziej uzależnieni od mediów jako źródła informacji i wskazówek (zob. Ball-Rokcach, DeFIeur 1976; Ball-Rokeach 1985, 1998). Jak również wykazano, media mają silniejszy wpływ na sprawy nienależące do bezpośredniego, osobistego doświadczenia odbiorców. W warunkach napięcia i niepewności rząd, przedsiębiorcy, a także inne elity i grupy interesu często próbują używać mediów w celu kształtowania i kontrolowania opinii.
W nieco innym kontekście (socjalizacji dzieci przez telewizję) Karl Roscngrcn i Sven Windahl (1989) sugerują, że rozbieżności w wynikach badań nad oddziaływaniem telew izji mogą wynikać z faktu, że telewizja w latach osiemdziesiątych i pięćdziesiątych, kiedy podjęto pierwsze badania, to dwa zupełnie różne zjawiska, zarówno pod względem treści, jak i doświadczenia społecznego. Ponadto w różnych krajach telewizja funkcjonuje w różny sposób. Jeśli to prawda, to ma to również przełożenici dzień dzisiejszy, gdy doświadczenie telewizji znów na wiele sposobów się zmierl Ważny, jakkolwiek oczywisty, wniosek jest taki, że potencjalne lub faktyczne oddzif wanie mediów nie jest czymś stałym i niezmiennym w czasie i przestrzeni.
Zapisano zrzut ekranu
kliknij, aby wyświetlić